Badanie chmur molekularnych wykazało, że formowanie gwiazd odbywa się w dwóch etapach. Po pierwsze, przepływy naddźwiękowe ściskają chmury w gęste nici, po czym grawitacja niszczy je w jądra. Masywne powstają w punktach przecięcia włókien, tworząc obszary zgrupowanych narodzin gwiazd.
Wszystko to wydaje się logiczne, ale obserwowane w rzeczywistości tempo narodzin gwiazd w gęstym gazie jest tylko pewnym procentem oczekiwanego. Aby rozwiązać ten problem, naukowcy zasugerowali, że pola magnetyczne zapobiegają zapadaniu się jąder. Pola magnetyczne nie mają być obliczane ani interpretowane. Dlatego naukowcy wykorzystali macierz submilimetrową, aby zobaczyć 6 gęstych jąder znajdujących się na terytorium Łabędzia. Obliczyli siłę pola podczas polaryzacji, a następnie porównali kierunkowość pola w rdzeniach z kierunkiem wzdłuż żarnika.
Okazuje się, że pole wzdłuż nici jest idealnie uporządkowane i stoi równolegle do struktury. To znaczy, podczas tworzenia jąder, pola magnetyczne tracą swoją wagę w porównaniu z turbulencją i inflacją.
