Ordnance Survey, brytyjska agencja kartograficzna, stworzyła mapę powierzchni Marsa przy użyciu zaktualizowanych danych NASA i jest piękna.
Podczas moich lat szkolnych byłem zapalonym turystą, a mapy Ordnance Survey (tak, papierowe mapy, żaden z twoich iPhone'ów) nie były integralną częścią moich badań nad brytyjską naturą. Ilekroć błądziłem na bagnach Dartmoor lub próbowałem przebić się przez chropowate wąwozy Snowdonii, zawsze była ze mną karta OS, zwykle cała poplamiona błotem, pospiesznie pognieciona w kieszeni, a wraz z nią stary plastikowy kompas (tak, to prawdziwy kompas z magnetycznym strzałka, żaden z twoich jeepów). Nadal pamiętam z ciepłem, że bez względu na to, jak byłem zgubiony, wszystko, co musiałem zrobić, to sprawdzić mapę: niesamowita dokładność systemu operacyjnego zawsze pozwalała mi i moim towarzyszom wędrować ścieżką do domu.
Kiedy dowiedziałem się, że system operacyjny prezentuje własną mapę marsjańskiej powierzchni, byłem zachwycony. A kiedy zobaczyłem wersje w pełnej rozdzielczości, które opublikowali na Flickr, nie zawiodłem się.
Najbardziej słoną mapą systemu operacyjnego są znakomicie szczegółowe kontury, które przedstawiają krajobraz w miękkiej palecie, która z jednej strony nie irytuje oczu, z drugiej strony zawiera wszystkie kluczowe informacje. Zgodnie ze swoim tradycyjnym stylem, OS używał danych z NASA do najdokładniejszego transferu różnic krajobrazowych, znacznie bardziej szlachetnego stylu niż większość nowoczesnych map powierzchni pozaziemskich. „Styl tej karty jest bardzo różny zarówno od zwykłej mapy planetarnej, jak i od tego, co robi system operacyjny” - mówi Chris Wesson, projektant map systemu operacyjnego w blogu. Stworzenie go zajęło mu dwa miesiące.
„Kluczowymi elementami stylu była miękka paleta kolorów; jak na tradycyjnej mapie, istnieją kontury (w odcieniach pomarańczowo-brązowych) i linie siatki (wykonane w kolorze cyjan), a także legenda legendy ”, mówi. „Mamy nawet takie znane elementy, jak nagłówek, skala i podział współrzędnych, których często nie widać na mapach agencji kosmicznej. Aby zaciemnić nierówny teren, nadać bardziej obszerny obraz jego konturom, a także zoptymalizować lokalizację znaków, zastosowano różne techniki kartograficzne, takie jak wiele źródeł światła i kontrast tonalny. ”
Mapa pokazuje miejsca lądowania marsjańskich wypraw i kraterów z ich własnymi nazwami.
Patrząc na marsjański krajobraz rozciągnięty na tej pięknej mapie, chce się rozmieścić jego papierową wersję na drodze przez Płaskowyż Południka, lub w poszukiwaniu łazika Szansy, lub udając się przez wąwozy dolin Mariner. Wesson zdaje sobie jednak sprawę, że takie użycie nie jest odpowiednie, biorąc pod uwagę, że wszystko to musiałoby być wykonane w skafandrze kosmicznym.
„Chciałbym pomyśleć, że pewnego dnia ludzie będą mogli sprawdzić mapę z otaczającym ich marsjańskim krajobrazem, tak jak w jakimś brytyjskim odludziu, ale mapa i tak będzie wyglądać trochę inaczej”, mówi. „Muszę zdjąć rękawice, aby rozwinąć mapę, nawet na stokach narciarskich. W każdym razie musisz pomyśleć o możliwościach jego wykorzystania. Czy astronauci mają kask? Niestety, papierowa mapa jest niepraktyczna nie tylko dlatego - gdybym chciał ożywić dziecięce doświadczenia i zejść z Marsa z mapą i kompasem, w każdym razie potrzebowałbym globalnego pola magnetycznego, aby użyć tego drugiego. Mars nie ma go, co oznacza, że nie ma magnetycznej północy, do której mógłby wskazać, to znaczy, nadal musiałbym zwrócić się do pewnego marsjańskiego GPS. Smutek!
Mimo to mapa OS pokazuje, w jaki sposób możemy spojrzeć na obcy krajobraz w znajomym, ziemskim świetle - zwłaszcza, jeśli można go wykorzystać dla przyszłych Marsjan. Mark Watney aprobuje.
