Ilość lodu wodnego pokrywającego Plutona zaskakuje badaczy.

Ilość lodu wodnego pokrywającego Plutona zaskakuje badaczy.

Powierzchnia Plutona jest zaskakująco bogata w lód wodny. Świadczy o tym nowa mapa planety karłowatej.

Te mapy lodu wodnego na powierzchni Plutona zostały utworzone przy użyciu danych zebranych przez stację międzyplanetarną New Horizons NASA podczas lotu w pobliżu planety karłowatej 14 lipca 2015 roku. Obraz po lewej to surowe zdjęcie. Po prawej stronie jest przetworzony obraz. Podczas przetwarzania zastosowano techniki modelowania w celu uzyskania większej ostrości.

Nowa mapa ma lepszą rozdzielczość niż poprzednie. Pokazuje znaczną ilość lodu wodnego napływającego na powierzchnię Plutona. Ten lód wodny jest głównym materiałem planety karłowatej, a jego ilość jest znacznie większa, według ekspertów NASA, niż można to było wcześniej rozważyć.

Jednak pomimo najlepszej rozdzielczości na tej mapie istnieje również niewielka ilość lub całkowity brak lodu wodnego na obszarach nieformalnie nazywanych „Planem Satelitarnym” (Sputnik Planum) (na lewo lub na zachód od „serca” Plutona) i „Lowell Regio” ), który znajduje się daleko na północ od regionu, zwany przez zespół badaczy Plutona „przeciwną półkulą” (spotkanie półkuli). Jest to stwierdzone w oficjalnym raporcie NASA, opublikowanym 28 stycznia 2016 r. Oznacza to, że przynajmniej w tych obszarach planety lód wodny, który jest głównym materiałem planety, jest ukryty pod grubą „warstwą” innych rodzajów lodu: metanu, azotu i tlenku węgla. 14 lipca 2015 r. Stacja „Nowe Horyzonty” znajdowała się zaledwie 12.550 km od Plutona i po raz pierwszy w historii studiowania planeta była w stanie przesyłać obrazy planety karłowatej i jej pięciu satelitów z tak niewielkiej odległości.

Zarówno stare, jak i nowe mapy lodowców wodnych zostały wykonane przy użyciu kamery RISA z linią RALPH / LINEAR ETALON, która działa w zakresie podczerwieni z odległości 108 000 kilometrów.

Obecnie stacja „Nowe Horyzonty” zbliża się do małego obiektu położonego około 1,6 miliarda kilometrów za Plutonem, który nazywa się 2014 MU69. Jeśli misja stacji kosmicznej jest kontynuowana i finansowana, obiekt ten będzie badany przez stację do 1 stycznia 2019 roku.

Stacja kosmiczna nadal przesyła na Ziemię wiele zdjęć i danych uzyskanych podczas przejścia Plutona 14 lipca 2015 roku. Oczekuje się, że wszystkie dane, według zespołu naukowców zaangażowanych w projekt, otrzymają do jesieni 2016 roku.

Komentarze (0)
Szukaj