Mapowanie supermasywnych czarnych dziur odległego wszechświata

Mapowanie supermasywnych czarnych dziur odległego wszechświata

Na podstawie położenia supermasywnych czarnych dziur naukowcom udało się stworzyć pierwszą mapę wszechświata, ujawniając jej strukturę skali. Mapa dociera do odległości, gdy przestrzeń miała mniej niż 3 miliardy lat. Pomaga lepiej zrozumieć ciemną energię ”- proces odpowiedzialny za przyspieszenie Wszechświata. Mapa została stworzona przez naukowców z Sloan Digital Sky Survey.

W tym celu konieczne było zmierzenie położenia kwazarów. Są to niezwykle jasne obiekty wirujące wokół supermasywnych czarnych dziur. To światło przychodzi do nas z czasów, gdy Wszechświat osiągnął 3-7 miliardów lat (Ziemia nie została jeszcze zaplanowana).

Mapa potwierdza standardowy model kosmologiczny, który został utworzony w ciągu ostatnich dwóch dekad w oparciu o ogólną teorię względności. Ale jest problem: możemy zmierzyć niektóre efekty, ale nie możemy zrozumieć przyczyny ich pojawienia się.

Jednym z tych momentów jest ciemna energia. I dominuje nad zwykłą materią i powoduje, że wszechświat się rozszerza.

Mapowanie supermasywnych czarnych dziur odległego wszechświata

Największa trójwymiarowa mapa wszechświata. Ziemia znajduje się po lewej stronie, a odległości do galaktyk i kwazarów wskazuje czas retrospektywnej analizy obiektów. Pozycje kwazarów są oznaczone czerwonymi kropkami, a odległe galaktyki żółte. Pierwsza krawędź mapy to granica obserwowalnego Wszechświata. Jest widoczny dzięki promieniowaniu reliktowemu. Główna część pustki między kwazarami a krawędzią jest tworzona w „ciemnych wiekach” - czasie, w którym duże gwiazdy, galaktyki i kwazary jeszcze się nie pojawiły Profesor kosmologii Will Percival zauważa, że ​​nawet jeśli badamy zasady grawitacji, ciemna energia pozostaje tajemnicą. Aby stworzyć mapę, potrzebowaliśmy obserwacji 147 000 kwazarów. Ich lokalizacja pozwoliła nam zaprezentować model 3D. Ale aby go użyć i zrozumieć historię uniwersalną, konieczne jest zmierzenie odcisku fal dźwiękowych - oscylacji barionowo-akustycznych. Podróżowali w kosmosie w czasie, gdy wszechświat był miejscem rozgrzanym do czerwoności. Minęło jednak 380000 lat, odkąd wszystko się pojawiło i sytuacja się zmieniła. Fale te wydają się być zamrożone i pozostają w stanie statycznym.

Możesz zastosować mapę i obserwowaną wielkość fali jako „linijkę” do pomiaru odległości we Wszechświecie. Pomoże to spojrzeć w czasy, kiedy nasz świat miał zaledwie 3-7 miliardów lat. Naukowcy nadal monitorują kwazary, rozszerzając mapę. Wkrótce będzie można korzystać z narzędzi nowej generacji, co zwiększy dokładność karty 10 razy.

Komentarze (0)
Szukaj