Supermasywna czarna dziura jest ukryta w centrum galaktyki Drogi Mlecznej. Wiemy już, że te przedmioty z wielką przyjemnością zjedzą kolację z gwiazdą latającą. Ale czy istnieje zagrożenie dla układu słonecznego?
Po pierwsze, supermasywna czarna dziura Strzelec A * jest 4,1 miliona razy większa od masy Słońca. Znajduje się w kierunku gwiazdozbioru Strzelca i jest oddalona od nas o 26 000 lat świetlnych. Podczas karmienia gwiazda zwiększa swoją masywność i wymaga nowych ofiar. Więc czas spakować torby i polecieć tak daleko, jak to możliwe?
Cóż, jeśli nie planujesz żyć kolejne 4 miliardy lat, możesz oddychać spokojnie. Jeśli zdecydujesz się na zamrażanie kriogeniczne lub umieszczenie umysłu w ciele robota, musisz zbadać kwestię bezpieczeństwa w przyszłości.
Obiekty centrum Drogi Mlecznej
W latach 70-tych astronomowie zaczęli podejrzewać, że w centrum Drogi Mlecznej znajduje się intensywne źródło promieni radiowych. Nazywał się Strzelec A *. Badania w 2002 r. Potwierdziły, że najprawdopodobniej mamy do czynienia z supermasywną czarną dziurą, a takie obiekty ukrywają się w centrach niemal wszystkich galaktyk.
Jednak czarne dziury są aktywne i nieaktywne. Gdy czarne dziury stabilnie absorbują materiał, zaczynają świecić jasno i przenosić się do kategorii kwazarów. Obiekt w naszej galaktyce pozostaje raczej pasywny. Ale co, jeśli Strzelec A * stanie się kwazarem?
Obraz obszaru wokół centrum Drogi Mlecznej
Naukowcy uważają, że nawet w tym przypadku jesteśmy bezpieczni z odległości 26 000 lat świetlnych. Ważne jest, aby zrozumieć, że czarna dziura nie działa jako odkurzacz kosmiczny. Jest to raczej kotwica grawitacyjna, która wiąże się z grupą pobliskich gwiazd. Mogą obracać się wokół supermasywnej czarnej dziury przez miliardy lat i staną się pożywieniem tylko wtedy, gdy zbłądzą i podejdą bliżej (przekraczają horyzont zdarzeń).
Okazuje się, że w krótkim okresie nasza supermasywna czarna dziura jest uważana za nieszkodliwą dla Układu Słonecznego. Jednak sytuacja może się zmienić w ciągu 4 miliardów lat, kiedy Droga Mleczna zderzy się z galaktyką Andromedy.
Taki widok nocnego nieba można zobaczyć za kilka miliardów lat.
Natychmiast będziemy mieć dwie chmury gwiazd, które zaczną się ze sobą kontaktować. Wielu badaczy uważa, że nie ma niebezpieczeństwa, ponieważ istnieją duże odległości między gwiazdami i nie będą się one dotykać. Ale w rzeczywistości trudno jest przewidzieć, co stanie się w rzeczywistości.
Przypomnijmy, że supermasywna czarna dziura w centrum galaktyki Andromedy jest 140 milionów razy większa od masy Słońca. Dlatego podczas zderzenia ogromna liczba gwiazd zostanie nakarmiona. Uważa się również, że powstanie połączenie dwóch supermasywnych czarnych dziur, które utworzą jeszcze większy i już aktywny obiekt. Przyszłość układu słonecznego przedstawiona jest w trzech wersjach:
- Układ Słoneczny zmieni swoją lokalizację, ale pozostanie nienaruszony.
- Układ słoneczny pod wpływem grawitacji zostanie wyrzucony ze swojej rodzimej galaktyki i znajdzie się w przestrzeni międzygalaktycznej.
- Układ słoneczny przejdzie do zasilania ogromnej supermasywnej czarnej dziury (lub Słońce zderzy się z inną gwiazdą).
Zanim jednak pomyślisz o tym kryzysie, musisz zająć się bardziej palącym problemem. Proces scalania galaktyk rozciągnie się na ogromny okres czasu, podczas gdy Słońce, zanim zostanie przekształcone w czerwonego olbrzyma, ma 5-6 miliardów lat.
W rzeczywistości musimy najpierw nauczyć się kolonizować odległe planety w lub poza rodzimym systemem. Jeśli jesteśmy w stanie zachować ludzki gatunek do czasu powstania ogromnej supermasywnej czarnej dziury, możemy zacząć myśleć o planie zbawienia (jeśli tego potrzebujesz). Ale w następnych miliardach lat niepokój nie jest konieczny, ponieważ Strzelec A * nie uwzględni słońca w menu.
