Astronomowie korzystający z układu anten VLA przeprowadzili pierwszą obserwację radiową obiektu masy planetarnej poza Układem Słonecznym. Ciało jest około dziesięć razy masywniejsze niż Jowisz i stanowi zaskakująco potężną magnetyczną elektrownię podróżującą w przestrzeni bez przywiązania do macierzystej gwiazdy.
Obiekt kosmiczny zgodnie z charakterystyką znajduje się między planetą a brązowym karłem (gwiazdą nieudaną). Brązowe karły - zbyt masywne przedmioty, aby przenieść je na planety. Masa nie wystarcza jednak do wsparcia syntezy jądrowej. W 1960 roku teoretycy sugerowali, że takie ciała powinny istnieć, ale otrzymały pierwsze potwierdzenie dopiero w 1995 roku. Początkowo uważano, że nie emitują fal, ale w 2001 r. Zarejestrowali silną aktywność magnetyczną.
Dalsze obserwacje wykazały, że niektóre brązowe karły mają silne zorze, które są również zauważalne na planetach naszego systemu. Zorze ziemskie są spowodowane polem magnetycznym planety w kontakcie z wiatrem słonecznym. Ale pojedyncze brązowe karły nie mają kontaktu z innymi gwiazdami. Nie jest jasne, jak mogą się tam pojawić zorze, ale jedną z możliwości jest to, że planeta orbitalna lub satelita współpracują z nią.
Dziwaczny obiekt w najnowszym badaniu o nazwie SIMP J01365663 + 0933473 jest wyposażony w pole magnetyczne, które jest 200 razy większe niż pole Jowisza. Początkowo ciało zostało znalezione w 2016 r. Jako jeden z 5 brązowych karłów zbadanych przez VLA w celu uzyskania nowych danych na temat pól magnetycznych i mechanizmów powstawania silnej emisji radiowej. Masywne brązowe karły są trudne do zmierzenia. W zeszłym roku naukowcy odkryli, że SIMP J01365663 + 0933473 należy do części młodej grupy gwiazdowej. Wczesny wiek sugeruje, że może to być samotna planeta: 12,7 razy większa niż Jowisz o promieniu 1,22 Jowisza. W wieku 200 milionów lat odległość od nas wynosi 20 lat świetlnych. Temperatura powierzchni osiąga tylko 825 ° C (w słońcu - 5500 ° C).
Naukowcy wciąż kłócą się o różnice między gazowym gigantem a brązowym karłem. Jednakże, gdy stosowana jest reguła empiryczna - masa, poniżej której dochodzi do fuzji deuteru, która wynosi 13 mas Jowisza. Dodatkowe recenzje potwierdziły, że pole magnetyczne obiektu było silniejsze niż pierwotnie zmierzono.
Takie silne pole magnetyczne stwarza problemy w zrozumieniu mechanizmu dynamo tworzącego pola magnetyczne w brązowych karłach i egzoplanetach, a także pomagającego kontrolować zorze. Przedmiotem zainteresowania jest konkretny obiekt, ponieważ badanie mechanizmów magnetycznych pozwoli nam zrozumieć, jak działają na obcych światach.
