Krzywa połysku dla MOA-2015-BLG-337. Panele wyświetlają cały okres zdarzenia, zbliżenie anomalii i wynik resztkowy z planetarnego modelu zachodzenia. Czerwona linia ciągła i niebieska linia przerywana wskazują najlepsze modele z zamknięciami planetarnymi i binarnymi.
Wykorzystując metodę mikrosoczewkowania grawitacyjnego, naukowcy byli w stanie uzyskać tajemniczy system. Chodzi o MOA-2015-BLG-337. Faktem jest, że możemy mieć planetę i brązowego karła o niskiej masie lub dwa brązowe karły.
Metoda mikrosoczewkowania jest zwykle stosowana do poszukiwania obiektów mas planetarnych i gwiezdnych, niezależnie od światła, które badają. Metoda jest szczególnie wrażliwa na planety o niskiej masie krążące wokół słabych gwiazd, takich jak karły M lub brązowe.
Dlatego naukowcy wykorzystali tę metodę do analizy zdarzenia MOA-2015-BLG-337, po raz pierwszy zaobserwowanego przez 1,8-metrowy teleskop MOA-II. W rezultacie udało się znaleźć nowy system MOA-2015-BLG-337L. Obserwacje doprowadziły do powstania dwóch konkurencyjnych modeli. Uważa się, że mówimy o planecie krążącej wokół brązowego karła. A pozostałe wskazują na dwa brązowe karły. Pierwszy scenariusz mówi, że MOA-2015-BLG-337L jest reprezentowany przez brązowego karła o masie 6,3–29,3 masy Jowisza z planetą, która jest 21,6–100,7 razy większa niż masywność Ziemi. Następnie planeta powinna oddalić się o 0,25 a. e.
Jeśli druga hipoteza jest prawdziwa, to są to dwa brązowe karły, w których jeden obiekt osiąga masę 64-78 mas Jowisza, a drugi 11,4–18,3 masy Jowisza. Odległość między nimi powinna osiągnąć 3,3 a. e.
Brak wystarczających danych, aby określić bardziej poprawną opcję. Ale badanie takich obiektów umożliwia lepsze zrozumienie procesu powstawania planet w pobliżu gwiazd o niskiej masie. Naukowcy dodali, że dalsze informacje będą wymagały więcej informacji. Teraz wszystkie nadzieje na eksperyment na mikrosoczewkach podczerwieni PRIME.
