Naukowcy wykorzystują aparat SOFIA do obserwacji obszaru gwiezdnych narodzin w naszej galaktyce. Próbują zrozumieć procesy i warunki niezbędne do stworzenia największej spośród znanych gwiazd, które są 10 razy większe niż masa Słońca.
W centrum recenzji znalazło się 8 niezwykle masywnych młodych obiektów żyjących w Drodze Mlecznej. Potężny aparat FORCAST umożliwił badanie ciepłych, zakurzonych obszarów ogrzewanych światłem jasnych masywnych gwiazd, które nadal się tworzą.
SOFIA jest jedynym kosmicznym obserwatorium zdolnym do badania gwiazd o różnych długościach fal i przechodzenia przez chmury pyłu ukrywające narodziny gwiazd. W ramach badania na dużą skalę badana jest duża próbka protostatów o różnych masach i docierających do różnych stadiów ewolucyjnych. Naukowcy mają nadzieję zrozumieć ogólny proces tworzenia masywnych gwiazd i przetestować nowe teoretyczne modele narodzin gwiazd.
Masywna gwiazda Cefeusz A jest pokazana w trzech długościach fal IR 8, 19 i 37 mikronów. Położenie gwiazdy jest oznaczone zieloną kropką na każdym panelu. Światło wychodzące z wnęki skierowanej w stronę teleskopu jest oznaczone niebieskimi strzałkami, a światło z wnęki odwróconej od teleskopu jest oznaczone czerwonymi strzałkami. W procesie formowania dysku wokół gwiazdy namagnesowane wiatry zaczynają oczyszczać drogę przez gęstą chmurę pyłu. 8-mikronowa migawka pokazuje światło z wnęki odpływowej skierowanej w stronę teleskopu, a 37-mikronowe światło pokazuje gorący pył. Masywne gwiazdy giną w wybuchach supernowych, uwalniając elementy z jądra do ośrodka międzygwiezdnego. W ciągu milionów i miliardów lat elementy te zostały przekształcone w nowe gwiazdy i systemy.
Gdyby nie masywne gwiazdy, to nie mieliśmy elementów do stworzenia układu słonecznego, planet, a nawet podstawowych elementów niezbędnych do życia. Nie jest jeszcze jasne, jak dokładnie powstają masywne gwiazdy, dlatego są aktywnie badane.
Nowe badania pokazują, że narodzinom gwiazd towarzyszy uruchomienie silnych namagnesowanych wiatrów płynących powyżej i poniżej wirującego dysku gazowego, zasilających rosnącą gwiazdę. Wiatry te wieją w puste przestrzenie przez gęstą chmurę pyłu, co pozwala badaczom lepiej widzieć „szpital”.
Proces narodzin masywnych gwiazd pozostaje jednym z najważniejszych nierozwiązanych problemów współczesnej astrofizyki. Obserwacje będą kontynuowane latem 2018 r. Planuje się rozważyć około 50 miejsc narodzin gwiazd masowych w całej galaktyce.
