Jako olśniewająca latarnia w środku nocy, to potężne promieniowanie gamma z gwiezdnej koperty było widoczne w pobliskiej galaktyce. Odkrycie dokonane przy użyciu Teleskopu Gamma Fermi Space jest pierwszym pulsarem gamma znalezionym poza Drogą Mleczną. Ten pozagalaktyczny obiekt jest potworem.
Pulsary gwałtownie obracają się gwiazdy neutronowe utworzone z gęstych pozostałości niegdyś masywnej gwiazdy. Po wyprodukowaniu paliwa, a następnie wybuchu jako supernowa, w zależności od początkowej masy gwiazdy, gwiazda neutronowa będzie reprezentować pozostałą część szybko wirującej materii.
Zgodnie z oczekiwaniami ekstremalne środowisko otacza pulsar. Pole magnetyczne otaczające młodą gwiazdę ma moc oryginalnej gwiazdy, skompresowanej w kulę wielkości kilkudziesięciu mil. Taki intensywny magnetyzm ma potężną fizykę, emitującą silne promieniowanie z biegunów obracającej się gwiazdy. To właśnie te promienie promieniowania nadają pulsarowi swoją nazwę; gdy gwiazda neutronowa obraca się wokół swojej osi, promienie promieniowania przebijają niebo, czasami spadając bezpośrednio na Ziemię. Widzimy te impulsy jako pulsujące błyski - pulsary. Astronomowie znaleźli pulsujący powtarzalny sygnał w centrum Mgławicy Tarantula, pobliskiej galaktyce Wielki Obłok Magellana, który znajduje się 163 000 lat świetlnych stąd.
Ponieważ Mgławica Tarantula jest intensywną formacją cynku, uważa się, że znane emisje gamma są generowane przez masywne gwiazdy, które przez krótki czas żyją i umierają młodo. Jeśli wyjaśnić prostymi słowami, im bardziej masywna jest gwiazda, tym jaśniej pali się jej paliwo i tym szybciej wybuchnie jak supernowa. Naukowcy założyli, że ta mgławica jest miejscem narodzin i śmierci gwiazd, a przepływ promieni gamma jest produktem ubocznym gwiezdnego dramatu.
Astrofizycy wierzyli, że gdy supernowa eksploduje w mgławicy Tarantula, fale uderzeniowe przechodzą przez gazy mgławicy. W tym przypadku cząstki są przyspieszane do wysokich energii, generując promienie kosmiczne (na przykład protony o wysokiej energii). Interakcje, fale kosmiczne tworzą silne promieniowanie lub promieniowanie gamma.
Czy sprawa jest zamknięta? Cóż, nie do końca.
Z biegiem lat Teleskop Kosmiczny Fermiego zebrał dane z Wielkiego Obłoku Magellana, stopniowo tworząc bardziej szczegółowe spojrzenie na Mgławicę Tarantula. Łącząc te dane z nowymi metodami analizy, astronomowie dokonali dość zaskakującego odkrycia: w centrum znaleziono sygnały dwóch pulsarów, a naukowcy uważają, że jeden z pulsarów, zwany J0540-6919, wytwarza do 60 procent promieni gamma znalezionych w mgławicy.
Widok tego samego regionu gamma pokazany powyżej w zakresie optycznym. Jaśniejsze kolory oznaczają większy obraz regionu gamma w zakresie optycznym. Jasne obszary wskazują na dużą ilość promieni gamma o energii od 2 do 200 miliardów elektronowoltów. Dla porównania światło widzialne waha się od 2 do 3 elektronowoltów. Dwa pulsary PSR J0540-6919 (po lewej) i PSR J0537-6910 (po prawej) wyraźnie wyróżniają się na tym obrazie.
Ale astronomowie odkryli nie tylko pierwszy w historii pulsar gamma poza naszą galaktyką, ale również znaleźli obiekt, który jest 20 razy jaśniejszy niż najbardziej potężny znany w naszej galaktyce, który znajduje się wewnątrz Mgławicy Kraba i nazywa się PSR B0531 + 21 mgławice
To odkrycie umożliwiło rozwiązanie tajemnicy dziwnego źródła promieniowania gamma w mgławicy Tarantula.
