Badanie natury rozbłysków gamma

Badanie natury rozbłysków gamma

Artystyczna wizja supernowej i rozbłysk gamma spowodowany przez szybko obracającą się gwiazdę neutronową. Nowy model sugeruje, że niewielkie przemieszczenie między osiami obrotowymi i magnetycznymi gwiazdy neutronowej może wpływać na supernową i zjawisko rozbłysków gamma.

Załamanie jądra supernowej następuje, gdy żelazny rdzeń masywnej gwiazdy zapada się pod ciśnieniem grawitacji, a następnie składa się, tworząc fale i uderzenia na zewnątrz. Niesamowicie jasne supernowe są rzadką klasą, której poziom jasności wynosi 10-1000 miliardów słonecznych. Jest to zbyt wiele do wykorzystania jako standardowy proces supernowej - radioaktywny rozkład niklu.

Chodzi o źródło sporów, w których, jako propozycje, powstają ciosy z odrzuconych materiałów lub pulsujących niestabilności, które wchodzą w kontakt z otaczającym materiałem. Ale przede wszystkim zwolennicy modelu, biorąc pod uwagę stałe uwalnianie energii ze źródła, takie jak obracająca się kompaktowa pozostałość - gwiazda neutronowa lub narastająca czarna dziura. Długie serie gamma - te, które trwają od kilku sekund do kilku minut. Uważa się, że ta różnorodność jest wspierana przez energię obrotową poruszającego się kompaktowego obiektu pozostawionego przez supernową. Ostatnio naukowcy zaproponowali model, w którym obracająca się gwiazda neutronowa ma poważne przesunięcie między osią obrotu a osią magnetyczną. Prowadzi to do zwiększenia udziału mocy obrotowej wchodzącej zarówno do supernowych, jak i strumienia cząstek poruszających się z prędkością prawie światła. Ponadto naukowcy byli w stanie przewidzieć skutki emisji radiowej i wiatru termicznego, a także zbadać niektóre efekty przejścia.

Komentarze (0)
Szukaj