Niezależnie od tego, jak podekscytowani jesteśmy następną generacją teleskopów i niesamowitymi krajobrazami odległej przestrzeni, którą transmitują, spójrzmy na nasz dom - Układ Słoneczny. Oto mały wybór naszych ulubionych planet, asteroid, komet i satelitów badanych przez Hubble'a w ostatnich latach.
Mars
Czerwona Planeta jest ukochaną planetą Hubble'a i, w zależności od jej położenia na orbicie, teleskop kosmiczny będzie sprawdzał ją okresowo. Nasz sąsiad w Układzie Słonecznym jest wyraźnie widoczny dla Hubble'a, który widzi zmiany atmosferyczne, takie jak globalne burze piaskowe.
Vesta
W głębi Pas Asteroid, który zajmuje przestrzeń między orbitami Marsa i Jowisza, ukrywa ogromną asteroidę, a na długo przed tym, jak aparat NASA Dawn zaczął się obracać na orbicie Vesta, Hubble okazało się być pod ręką, aby przybliżyć ten mały świat.
Rozpad asteroid
Hubble dość rzadko udawało się uchwycić asteroidy, które dosłownie się rozpadają. W tej serii obserwacji (od końca 2013 r.) Asteroida nie rozpada się z powodu uderzenia, ale w wyniku ekspozycji na światło słoneczne, które powoduje, że obiekty skaliste obracają się i rozrywają na kawałki.
Kometa lub asteroida?
Hubble wyrównał różnice w kometach i asteroidy. Pokazany tutaj obiekt ma atrybuty obu - nazywany jest „aktywną asteroidą”, która tworzy ogon jak kometa. Jak powiedziałby Spock: „Zaczarowanie”.
Komety
Hubble jest również doświadczonym łowcą komet i udowodnił swoją zdolność do śledzenia niektórych z największych zjawisk kometarnych naszych czasów. Jednym z tych ostatnich wydarzeń było zaskakujące zderzenie wewnątrz Układu Słonecznego komety ISON, które przyciągnęło uwagę międzynarodową jako potencjalnie jasna kometa, która mogłaby przyćmić Księżyc. Niestety, lodowy włóczęga nie mógł osiągnąć swojego potencjału i ostatecznie usmażyć słońce, ale przynajmniej Hubble uchwycił jego portret, zanim całkowicie wyparował.
Ofensywa!
Być może pamiętasz dramatyczne zniszczenie komety Shoemaker-Levy 9 w 1994 r., Które zakończyło się znaczącym wpływem planet w atmosferze Jowisza, ale od tego czasu Hubble zauważył kilka kolejnych ciosów Jowisz. Po obserwacjach astronomów-amatorów dotyczących dziwnych uszkodzeń Jowisza, Hubble w 2009 roku dostrzegł oznaki wstrząsów, które są uderzająco podobne do efektów Shoemakera-Levy'ego 9. Te obserwacje Hubble'a pomogły naukowcom zrozumieć, jak powszechne są zderzenia planet w naszym Układzie Słonecznym.
Atmosfera Jowisza
Podczas długiej kampanii w ubiegłym roku Hubble wykonał kilka zdjęć w wysokiej rozdzielczości Jowisza, największej planety w Układzie Słonecznym. W uderzającej górnej atmosferze gazowego giganta wykryto wcześniej niezauważone fale. Astronomowie zmierzyli także rozmiar kurczącej się „Wielkiej czerwonej plamy” Jowisza.
Dawn of Saturn
W 2009 roku pierścieniowy gigant gazowy Saturn dogonił Ziemię, a Hubble wykorzystał okazję nie tylko do obserwowania krawędzi pierścieni, ale także do zbadania zorzy północnych i południowych biegunów magnetycznych. Był to niesamowity sukces naukowy, polegający na badaniu aktywności wiatru słonecznego na obu biegunach jednocześnie, a także pozwolił nam zrobić piękne zdjęcia.
Dawn of Uranus
Jeśli planeta ma pole magnetyczne i przez nią przechodzi wiatr kosmiczny, istnieje możliwość świecenia. Dzieje się to na Ziemi i, jak udowodnił Hubble, dzieje się to na innych planetach Układu Słonecznego. I chociaż skupiono się na zorzy Saturna i Jowisza, obserwacje z 2011 r. Wykazały grube zorze w górnych warstwach Urana, dziwnie nachylonego lodowego giganta Układu Słonecznego.
Neptune's New Satellite
Ze swoich uprzywilejowanych okapów orbitalnych Hubble może wykryć nawet maleńkie satelity krążące wokół odległych planet Układu Słonecznego. Pokazuje obserwację otwartego satelity Neptuna S / 2004 N 1, który został odkryty przez astronomów na archiwalnych fotografiach gigantycznej lodowej planety wykonanej przez Hubble'a.
Pluton
Chociaż obraz był pstrokaty i zamazany, był to najlepszy strzał Plutona wykonany przez obiektyw Hubble'a przed misją NASA Nowe Horyzonty, latającą w pobliżu Plutona 14 czerwca 2015 roku. Jednak teleskop kosmiczny był w stanie rozróżnić różne przyciemnione krajobrazy, a nawet ruch atmosfery z odległości.
Satelity Pluto
Podczas dziesięcioletniej podróży do zewnętrznej części Układu Słonecznego, misja Nowych Horyzontów NASA otrzymała pomoc od Hubble'a w wielu kwestiach. Początkowo Hubble był używany do poszukiwania nieznanych wcześniej satelitów krążących wokół planety karłowatej. Nie tylko dlatego, że fajnie jest znaleźć przedmioty w zewnętrznej części Układu Słonecznego, ale ostatecznie badania te powinny pomóc naukowcom New Horizons w ich pracy, jeśli Pluton okaże się niebezpiecznym miejscem wypełnionym potencjalnie niebezpiecznymi śmieciami kosmicznymi. Podczas kampanii Hubble odkrył satelity „P4” i „P5”, nazwane później (po głosowaniu publicznym i dyskusji) Kerber i Styx.
Obiekty Pasa Kuipera
Kiedy misja New Horizons NASA poleciała 14 lipca 2015 r. Za Plutonem, nie była to jednorazowa misja. Naukowcy z misji planowali odwiedzić kolejny obiekt w zewnętrznej części Układu Słonecznego, głęboko w Pasie Kuipera, około 2019 roku. Hubble odegrał ogromną rolę w tym rozszerzeniu misji, pomagając astronomom zbadać „głębie” Kuipera, aby znaleźć idealnego kandydata - tajemnicze ciało o nazwie 2014 MU69 (PT1). Badanie to wykazało dwóch kandydatów do Pasa Kuipera, poddanych przeglądowi w 2014 r., Przed spotkaniem z sondą Plutona.
