Kiedy w 1950 roku. Inżynierowie NASA szukali miejsca na stworzenie sieci dużych anten radiowych, kierując się spokojną lokalizacją. Planowano zbudować serię anten z gigantycznymi parabolicznymi naczyniami i odbiornikami, które mogą rejestrować bardzo słabe sygnały radiowe.
Osiedlili się w odległym zakątku pustyni Mojave w pobliżu miasta duchów Goldstone, gdzie nie było zakłóceń ze strony linii energetycznych ani komercyjnych nadajników radiowych i telewizyjnych.
Pierwsza antena została nazwana Pioneer Station. Osiągnął 26 metrów i zaczął otrzymywać dane z misji Pioneer 3 w 1958 roku. Stacja została zawieszona w 1981 roku po obsłudze kilku głośnych misji NASA, w tym Apollo, Mariner, Viking i Voyager. W 1985 r. Stacja została uznana za National Historic Landmark.
Największa i najbardziej czuła antena w kompleksie znajduje się na stacji Mars. Pokrywa 70 m, jest wyciągany na wysokość 24 pięter i waży 7,2 mln kg. Jeden z jego satelitów jest używany do komunikacji z Voyager-1 - odległym statkiem kosmicznym, wystrzelonym w 1977 roku. Teraz jest 21 miliardów kilometrów od Ziemi (najodleglejszy sztuczny obiekt). Stacja Echo to nowoczesne centrum administracyjne kompleksu. Został stworzony w 1959 roku i został nazwany na cześć pierwszych eksperymentów z piłką komunikacyjną Echo-1. Metalowa kula (pierwszy satelita komunikacyjny) wspięła się na 1600 km i transmitowała sygnały radiowe i radarowe między anteną na stacji Echo a jej hostem w New Jersey.
Stacja Gemini została nazwana na cześć bliźniaczych gwiazd w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Anteny zostały pierwotnie stworzone w Jet Propulsion Laboratory i przeniesione do NASA w 1994 roku. Pierwsza misja nosiła nazwę SOHO (Solar Heliospheric Observatory).
Kompleks Goldstone jest jednym z trzech obiektów w sieci kosmicznej NASA. Te same stacje można znaleźć w Madrycie (Hiszpania) i niedaleko Canberra (Australia). Ich lokalizacja pozwala utrzymać stałą komunikację ze statkami kosmicznymi, gdy Ziemia się obraca.
