Kiedy astronauci zaczęli opanowywać orbitę, mogli komunikować się z Ziemią tylko o 15% z każdej orbity. Jeśli sytuacja się utrzyma, ISS może komunikować się z nami tylko 15 minut. Jednak sieć komunikacji kosmicznej umożliwia połączenie praktycznie bez przerw.
TDRS jest ważnym krokiem, ponieważ te satelity gwarantują komunikację i nawigację dla misji NASA. Pierwszy satelita został wysłany w 1983 r., A ostatni zaplanowano na 18 sierpnia 2017 r. Stanie się częścią dużej floty i zacznie zapewniać komunikację kosmiczną w połowie 2020 roku.
Sieć kosmiczna stworzyła Centrum Lotów Kosmicznych Goddart w 1973 r., Aby zmniejszyć zależność misji od stacji naziemnych. Wcześniej prom kosmiczny i laboratorium kosmiczne musiały udać się do specjalnego punktu komunikacji.
TDRS-M rozpoczyna się 18 sierpnia 2017 r. Na pokładzie rakiety Atlant-V
Po uruchomieniu pierwszych dwóch satelitów komunikacja wzrosła do 85%. Pozostałe 15% znajdowało się nad Oceanem Indyjskim i nazywano je „strefą wyłączoną”. W 1998 r. Udało im się go uchwycić, osiągając 99% połączenia. Teraz na orbicie znajduje się 9 TDRS, przesyłających informacje za pomocą trzech różnych częstotliwości fal radiowych. Szereg misji rośnie, więc istnieje zapotrzebowanie na nowe modele.
Teraz NASA opracowuje nową generację satelitów wykorzystujących komunikację optyczną, która koduje informacje w wiązce światła. Pozwoli to przesłać więcej informacji i skrócić czas połączenia.
W ciągu ostatnich 34 lat działalności udało nam się zdobyć ogromną wiedzę na temat naszego systemu. Komunikacja laserowa będzie nową erą komunikacji kosmicznej, która przez wiele lat będzie w stanie zagwarantować nieprzerwaną komunikację między nami, kolonistami i technologią.
Demonstracja komunikacji laserowej odbędzie się w 2019 roku. Będzie w stanie zapewnić 10-100 razy więcej informacji i lepszą jakość.
