Grupa astronomów wykazała zniekształcenia spowodowane przez pył penetrujący naszą galaktykę. Pomoże to zmierzyć, jak szybko nasz wszechświat się rozszerza.
Kurz ... To prawdziwe przekleństwo dla właścicieli domów i astronomów. Po pierwsze, stale kieruje częstotliwością, ale druga komplikuje proces badania galaktyki i wszechświata.
Naukowcy z Laboratorium Berkeley, którzy opracowują projekt „Instrument Spektroskopii Ciemnej Energii” (DESI), są szczególnie zaniepokojeni pyłem. Powinien rozpocząć się w 2019 r., A jego celem jest dokładny pomiar tempa ekspansji wszechświata. W tym celu DESI musiał stworzyć mapę obejmującą ponad 30 milionów odległych galaktyk.
Ale mapa będzie niedokładna, jeśli naukowcy nie uwzględnią zniekształceń spowodowanych przez kurz. Ponadto będziesz musiał uporać się z zakłóceniami wywołanymi wpływem atmosfery ziemskiej. Dlatego konieczne jest obejście wpływu cząstek pyłu blokujących obserwacje astronomiczne.
„Światło z odległych gwiazd pokonuje miliardy lat, zanim zobaczymy tę wiązkę” - powiedział Edward Schlafli z Laboratorium Berkeley. „Ale ostatnie tysiąc lat naszej podróży do nas, pewien procent światła jest pochłaniany i rozpraszany przez pył w naszej galaktyce. Musimy to zrobić. ” Zespół Shlafli dowiedział się, że najlepszą opcją byłoby stworzenie mapy 3D. Okazało się, że jest znacznie chłodniej niż wszyscy myśleli.
W tym celu astronomowie wykorzystali obserwacje instrumentów naziemnych, łącząc dane z dwóch teleskopów Pan-STARRS na Hawajach z danymi z Sloan Digital Sky Survey w Nowym Meksyku - APOGEE (z wykorzystaniem spektroskopii w podczerwieni).
Pokazując pył w trzech wymiarach, byli w stanie obliczyć, ile jest w dowolnej części nieba iw galaktyce Drogi Mlecznej. Shlafli mówi, że nowe mapy 3D kurzu są znacznie lepsze niż poprzednie.
Gęste chmury są widoczne w ciemnych obszarach. Z reguły czerwone gwiazdy stają się czerwone od kurzu, a niebieskie przed chmurami pyłu. Jest to część badania południowego regionu galaktycznego.
Naukowcy nie tylko zmapowali pył, ale znaleźli też kilka zagadek. Właściwości pyłu różnią się w nawach bocznych o długości 1 kiloparsera (3262 lata świetlne) od Słońca w porównaniu z pyłem znajdującym się w bardziej odległej płaszczyźnie galaktyki i galaktyce zewnętrznej. Odkryli również, że rozkład pyłu różni się od wcześniej przewidywanych modeli. Teraz naukowcy lepiej zrozumieli rozkład, skład chemiczny, wielkość i kształt ziaren pyłu. Pomoże to uwzględnić pył i dostosować jego wpływ w przyszłych obserwacjach DESI.
Skompresowany widok nieba obserwowany z Wysp Hawajskich przez Obserwatorium Pan-STARRS1. Krążek Drogi Mlecznej przypomina żółty łuk, a zakurzone paski są czerwonawo-brązowymi nitkami.
„Gdy tylko stworzymy bardziej zaawansowane mapy kurzu i poznamy jego właściwości, możemy dokładniej zmierzyć odległość do odległych gwiazd w Drodze Mlecznej”, powiedział zespół w oświadczeniu. „Te mapy pomogą również lepiej zmierzyć odległości do supernowych, biorąc pod uwagę wpływ pyłu na zaczerwienienie światła”.
Oczywiście proces nie jest jeszcze zakończony, ponieważ mapa jest niekompletna. Kolejny przegląd (przegląd południowej płaszczyzny galaktyki) zakończy się w maju.
„Brakuje około 1/3 galaktyki”, powiedział Shlaflay, „i pracujemy nad wypełnieniem tych pustek”.
