Pomiar ogromnych ilości kosmicznego pyłu w przestrzeni międzygwiezdnej może być wskazówką kosmicznych tajemnic, w tym procesu powstawania gwiazd i istnienia nowych typów galaktycznych.
Kosmiczne ziarna pyłu urodzone w gwiazdach pełnią rolę cegiełek dla innych gwiazd i planet typu skalistego (takich jak Ziemia). Ale nasze rozumienie zakurzonego wszechświata i jego procesów pozostaje ograniczone. Naukowcy wciąż nie są w pełni świadomi pochodzenia pyłu kosmicznego i jego ewolucji.
Obecność bramy pyłowej sugeruje również, że kluczowe procesy astronomiczne pozostają ukryte przed obserwacjami w tradycyjnych teleskopach. Rutynowa obserwacja rejestruje widzialne światło gwiazd i galaktyk. Ale połowa świata od Wielkiego Wybuchu pozostaje ukryta.
Najważniejsze jest to, że pył kosmiczny jest zbyt zimny, aby mógł zostać wykryty przez teleskopy optyczne. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach inne ważne misje, takie jak Planck i Herschel, uruchomione w 2009 r., Przyczyniły się do poszukiwania pyłu. Obejmowały one teleskopy zdolne do wychwytywania galaktyk w dalekim podczerwieni. Obie misje zakończyły się w 2013 r., Pozostawiając ogromną ilość surowych danych.
Baza danych
Projekt DustPedia z Uniwersytetu w Cardiff postanowił połączyć dane Herschela i Plancka z naziemnymi teleskopami kosmicznymi w świetle widzialnym i UV, aby stworzyć archiwum na dużą skalę do badania pyłu i jego interakcji w galaktykach Wszechświata najbliższego nam. Teraz udało nam się stworzyć zdjęcia dla prawie 900 galaktyk. Naukowcy muszą zrozumieć, jak galaktyki ewoluują i zmieniają się w czasie. Na przykład większość pierwiastków chemicznych syntetyzowanych przez gwiazdy znajduje się w kosmicznym kurzu. Zrozumienie, ile z nich jest obecnych, pomoże odkryć, jak galaktyka rozwinęła się chemicznie. Pomoże to również porównać ewolucję różnych typów galaktyk.
Projekt CosmicDust planuje stworzyć katalog zakurzonych galaktyk, aby wyświetlić „spis pyłu”. Istnieje również podejrzenie, że w ten sposób możliwe będzie odkrycie tajemniczych nowych gatunków galaktycznych z ogromną ilością pyłu. Projekt zakończył już pierwszy statystyczny spis pyłu w 15 000 galaktyk, stwierdzając, że niektóre zawierały znacznie więcej lub mniej pyłu niż przewidywano.
Zespół zdołał również dostrzec trzy nowe wybuchowe gwiazdy gwiezdne z dużą ilością pyłu. Co ciekawe, wszystkie zawierają szybko obracające się gwiazdy neutronowe, sugerując, że są w stanie działać jako ważne systemy zbierania pyłu. Ważne jest również, aby dane Herschela były używane, zwracając nas 12 miliardów lat temu. Okazuje się, że wczesny wszechświat może być bardziej zakurzony niż dzisiaj. Jego niedobór można wytłumaczyć gwałtownymi wiatrami galaktycznymi lub niszczącymi falami uderzeniowymi gorącego gazu.
Naukowcy próbują również zrozumieć pochodzenie pyłu kosmicznego. Czy jest tworzony przez gwiazdy słoneczne w skromnej agonii, czy też proces ten jest bardziej gwałtowny i obejmuje masywne gwiazdy?
Laboratorium kurzu
Ponadto istnieje inicjatywa NANOCOSMOS - modelowanie pyłu kosmicznego w laboratorium w celu lepszego zrozumienia procesu jego powstawania i zachowania. W tym celu stworzyliśmy kilka instalacji eksperymentalnych, takich jak komora pyłu gwiezdnego, która symuluje powstawanie ziaren pyłu. Naukowcy wykorzystują tę komorę próżniową do badania reakcji poszczególnych pierwiastków w kurzu, początkowo badając akumulację węgla i ich kontakt z wodorem.
Uzyskanie struktury pierwszych nanocząstek utworzonych z różnych pierwiastków jest uważane za obowiązkowy krok w celu prawidłowego modelowania fizyki i chemii emisji czerwonych olbrzymów i supernowych. Modele pokazujące tworzenie i wzrost pyłu mogą poprawić innowacje w nanotechnologii naziemnej. W kosmicznych granicach pozwoli to nam stworzyć pełniejszy obraz Wszechświata wokół nas.
