Herschel ATLAS (H-ATLAS) to badanie przeprowadzone przez międzynarodowy zespół kierowany przez Cardiff University. W tym celu wykorzystano Obserwatorium Herschela w zakresie dalekiej podczerwieni, mające fale EM 200 razy większe niż możliwości obserwacji optycznej.
Projekt zakończył się w 2013 r., Ale naukowcy spędzili ostatnie 5 lat na analizę wyników. 21 grudnia wydali gotowe informacje, w tym pół miliona galaktyk emitujących promieniowanie dalekiej podczerwieni. Jeśli światło optyczne jest gwiezdne, to dalekie światło podczerwone pochodzi z pyłu międzygwiezdnego.
Galaktyki, od 40 000 do miliarda gwiazd, są budulcem kosmosu. Znaleziono je sto lat temu, więc większość informacji opiera się na wydajności teleskopów optycznych. Ale patrząc na światło dalekiej podczerwieni, populacje galaktyk wyglądają zupełnie inaczej.
Jedno ze źródeł soczewek grawitacyjnych znalezionych w przeglądzie. Pierścionek - karta wykonana przez ALMA. Projekt nazywa się „pierścieniem Einsteina”, powstałym w wyniku zginania światła z odległego źródła, gdy jest wystawiony na działanie pola grawitacyjnego z pobliskiej galaktyki.
Nagle naukowcy zarejestrowali również tajemniczą klasę galaktyczną z ogromną ilością gazu i wyższym stosunkiem pyłu do masy gwiazdowej niż w jakiejkolwiek innej galaktyce. Nazywano ich BADGERS (niebieskie i zakurzone galaktyki gazowe). Ze względu na ogromną ilość pyłu są one trudne do zaobserwowania w świetle optycznym, a sam pył jest bardzo zimny. Kolejne odkrycie może wpłynąć na zrozumienie procesu rozwoju galaktyki. Wszystkie współczesne teorie opierają się na założeniu istnienia dwóch klas galaktyk: z aktywną formacją gwiazd i „cichą”. Prowadzi to do wniosku, że musi nastąpić katastrofalny proces przejścia.
Ale większość galaktyk znalezionych przez H-ATLAS przypada na klasę między czerwoną i niebieską galaktyką. Okazuje się, że istnieje tylko jedna klasa galaktyczna i nie ma potrzeby szukania dodatkowych mechanizmów transformacji, a ewolucja jest znacznie spokojniejsza niż sądzono.
Nowe katalogi obejmują ogromną liczbę galaktyk, poczynając od najbliższych, a kończąc na najwcześniejszych, powstałych miliard lat po Wielkim Wybuchu. Obecne są także soczewki grawitacyjne i małe obłoki pyłu. To świetny start dla przyszłych badaczy.
