Mały księżyc obraca się wokół Saturna poza pierścieniem F. I choć misji udało się osiągnąć bliskie podejście, nadal istnieje wiele tajemnic.
Chociaż każda obserwacja Saturna z misji Cassini NASA jest złota dla nauki, podczas gdy statek kosmiczny kończy swój ostatni rok pracy, każde nowe zdjęcie dodaje wartości. A ten strzał księżyca w postaci ziemniaków nie jest wyjątkiem.
Ponieważ Cassini jest w niebezpieczeństwie, przemieszczając się między pierścieniami giganta gazowego do „wielkiego finału”, dostaje całkiem wspaniałe (i niespotykane) widoki księżyców i pierścieni planety. Podczas przejścia trzeciego pierścienia udało mu się usunąć Pandorę (jeden z najbardziej wewnętrznych satelitów Saturna) z rekordowej odległości 25.200 mil (40.500 km). Jest to 6800 mil (10 900 km) bliżej niż w poprzednim przedziale w 2005 roku. Kamera kosmiczna filmowała z tego punktu widzenia 18 grudnia.
Pandora została odkryta w 1980 r. Po przeanalizowaniu zdjęć wykonanych przez Voyagera 1 podczas wielkiej trasy planet Układu Słonecznego. Rozmiar księżyca wynosi tylko 52 mile (84 km) w poziomie i ma dwa duże 19-milowe kratery (30 km). Są wypełnione gruzami i grubą warstwą kurzu, która wygładza małe kratery. Księżyc obraca się wokół planety w odległości około 88 000 mil i przybliża planetę co 15 godzin.
Ta obserwacja służy do lepszego zrozumienia procesu tworzenia Pandory i jej składu. Wiadomo, że ma raczej niską gęstość i wysokie albedo (współczynnik odbicia). Naukowcy uważają, że jest porowaty i składa się z lodu wodnego. Według NASA Pandora ma chaotyczną orbitę, która w dużym stopniu zależy od rezonansów orbitalnych z innymi księżycami, co powoduje, że przyspiesza lub zwalnia. Uważa się, że taka dziwność może naruszać cząsteczki pyłu i gruzu w cienkich pierścieniach F Saturna, podczas gdy Prometeusz, obracając się tylko wewnątrz pierścienia, pracuje nad utrzymaniem tych cząstek pierścienia pod kontrolą.
Przed zanurzeniem się w atmosferze Saturna, urządzenie zakończy swoją 22 orbitę poprzez pierścienie, zapewniając nowe widoki. Być może zrozumiemy, czy pierścienie te są stare, podobnie jak sama planeta, czy też zostały stworzone przez zniszczenia pływowe i zderzenia satelitarne podczas ewolucji planety. I bez wątpienia czekają nas niespodzianki. Pierwsze nurkowanie pierścieniowe zaplanowano na 27 kwietnia.
