Naukowcy uważają, że najbardziej wewnętrzny pierścień gazowego olbrzyma wyrzuca ziarna pyłu z chemicznym koktajlem do górnej atmosfery planety z dużymi prędkościami. Ten niebezpieczny materiał może zmieniać zawartość węgla i tlenu w atmosferze.
Nowe badanie oparte na danych sondy Cassini z NASA w zeszłym roku sugeruje, że pierścienie Saturna są znacznie bardziej złożone chemicznie niż się powszechnie uważa. Odkrycia wskazują również, że najbardziej wewnętrzny pierścień D wyrzuca ziarna pyłu z chemicznym koktajlem do górnej atmosfery planety z dużymi prędkościami. Istnieje podejrzenie, że ten niebezpieczny materiał może zmienić zawartość węgla i tlenu w atmosferze.
Wcześniej uważano, że pierścienie mają prostą strukturę i są reprezentowane głównie przez wodę. Wiadomo jednak, że zawierają one wodę, metan, amoniak, tlenek węgla, cząsteczkowy azot i dwutlenek węgla.
W okresie „Wielkiego Finału” Cassini przeszedł między najbardziej wewnętrznym pierścieniem Saturna i górną atmosferą w 2017 roku. W tym momencie spektrometr mas wykrył chemikalia
Naukowcy byli zaskoczeni znalezieniem metanu, a także pewnej ilości dwutlenku węgla za pomocą spektrometru mas. Okazało się, że większość pierścieni wewnętrznych wygląda na bardzo zanieczyszczoną. Kolejne odkrycie wykazało, że duża liczba chemikaliów z pierścienia D jest wyrzucana do górnej warstwy atmosfery planety i obraca się szybciej niż sama atmosfera. Obserwacje te pomogą zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw pracy układu słonecznego i innych układów z ich egzoplanetami i księżycami. Być może teraz naukowcy zrozumieją, w jaki sposób planeta otrzymuje pierścienie, co je wypełnia, czy Saturn kiedyś żył bez pierścieni i czy materiały te są pozostałościami wczesnego systemu i mgławicy. Jak dotąd wiadomo tylko, że poziom wyrzucanego materiału z pierścienia D do górnej atmosfery wydaje się wystarczający, aby pierścień miał krótszą żywotność niż wcześniej sądzono.
Zubożenie pierścienia może wyjaśnić sytuację z Jowiszem. Prawdopodobnie wcześniej miał gęstszy pierścień, który po długim wyrzuceniu materiału zamienił się w wąski pasek. Dane źródłowe przeszły przez instrument Cassini do anten w Jet Propulsion Laboratory. Najprawdopodobniej w pewnym momencie pierścienie całkowicie znikną, jeśli nie uda im się gdzieś uzyskać materiału.
Ważne jest, aby to bombardowanie zmieniło równikową chemię jonosferyczną Saturna, przekształcając jony wodoru i 3-atomowe jony wodoru w cięższe jony molekularne, które zubożają gęstość jonosfery planetarnej. Do tej pory tworzone są modele zrównoważone, które mogą wyjaśnić zjawisko i konsekwencje. Materiał spada na Saturna z dużą prędkością, ponieważ pierścienie poruszają się szybciej niż atmosfera. Najprawdopodobniej proces ogrzewa górną atmosferę, zmieniając jej skład.
