Obraz Galaxy Margarian 348 (NGC 262) w świetle UV. Aktywny rdzeń stymuluje uwalnianie gazu atomowego. Nowe obserwacje pozwoliły na wyświetlenie wypływającego i wirującego składnika gazu.
Supermasywne czarne dziury w jądrach większości galaktyk, w tym naszej, rozwijają się, gdy cząstki materii wchodzą do środka. Procesy fizyczne, które stymulują ten wzrost, zachodzą w pobliżu rdzenia galaktycznego. Gdy akrecja jest aktywowana, promieniowanie jest uwalniane, co oświetla i jonizuje gaz.
Akrecyjne wiatry dyskowe mogą wejść w kontakt z gazem, tworząc odpływ gazu, który osiąga prędkości setek km / s. Relatywistyczne strumienie cząstek uwalnianych z otworu są również w stanie oddziaływać z materiałem. Potrzebne są różne rodzaje sprzężenia zwrotnego, aby uniknąć powstawania niezwykle masywnych galaktyk. W optycznych liniach emisji zjonizowanych atomów znaleziono wyraźne dowody wszystkich tych procesów, których prędkość można wyraźnie zmierzyć. Ale uzyskanie informacji przestrzennej o geometrii aktywowanego gazu jest niezwykle trudne. Astronomowie musieli użyć 8-metrowego teleskopu Gemini.
Zespół zbadał 5 pobliskich galaktyk z aktywnymi centralnymi czarnymi dziurami i jasną emisją atomową. Okazało się, że we wszystkich przypadkach gaz jest wyposażony w dwa składniki: jeden obrotowy i jeden płynący. Pozostałe galaktyki są różne: w niektórych gaz obraca się w kierunku przeciwnym do gwiazd, podczas gdy w innych widoczny jest tylko jeden fragment odpływu itp. Naukowcy będą nadal badać proces wzrostu czarnych dziur.
