Wielki Zderzacz Hadronów jest największą i najbardziej złożoną maszyną, jaką kiedykolwiek zbudowano, dlatego bardzo trudno ocenić jego skalę.
Zderzacz składa się z siedmiu detektorów:
- ALICE (Eksperyment dużego zderzacza jonowego)
- ATLAS (toroidalne aparaty LHC)
- CMS (Compact Muon Solenoid)
- LHCb (eksperyment piękności z dużym zderzaczem hadronów)
- TOTEM (TOTAL Elastyczny i dyfrakcyjny pomiar przekroju)
- LHCf (Wielki Zderzacz Hadronów do przodu)
- MoEDAL (Monopole i Exotics Detector At LHC).
Te podziemne węzły tworzą pierścień o długości 27 km (17 mil).
Wideo dostarczone przez pracowników sekcji ALICE pokazuje krótką wycieczkę wideo po detektorze. ALICE, który waży więcej niż Wieża Eiffla, ma największy magnes na planecie, zaprojektowany do badania zderzeń ciężkich jonów, w szczególności zderzeń jąder Pb-Pb przy energii w układzie środka masy 2,76 TeV na nukleon.
