Naukowcy Jan Kramers i Georgy Belyanin zidentyfikowali związki, które różnią się od wszystkich ziemskich, meteorytowych i kometarnych. Mówimy o kamiennej Hypatii, znalezionej w południowo-zachodnim Egipcie
W 2013 r. Naukowcy ogłosili, że kamyki znalezione na południowo-zachodnim terytorium Egiptu nie należą do minerałów lądowych. W 2015 roku pojawiło się jeszcze ciekawsze odkrycie. Okazuje się, że Hypatia nie koreluje z żadnym znanym typem meteorytów lub komet (nazwanym na cześć Hypatii z Aleksandrii).
Skąd jednak pochodzi kamień? Nowe analizy mikro-mineralne przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Johannesburgu próbują odpowiedzieć na to pytanie.
Struktura mineralna
Wewnętrzna struktura Hypatii przypomina ciasto, które wpadło w mąkę, połamane podczas uderzenia. Pod względem geologicznym jest to mieszanina dwóch matryc. Są to ziarna mineralne jako podstawowe minerały i pyliste pęknięcia - wtórne, należące już do ziemskich rodzajów substancji.
Początkowo spadła obca skała miała pokrywać kilka metrów średnicy, ale gdy spadła, spadła na kilka części. Hypatia jest jedną z nich.
Fancy Matrix
Jeśli studiujesz matrycę mineralną, nie znajdziesz niczego podobnego wśród słynnych meteorytów i skał, które okresowo spadają na Ziemię. Jeśli zmienimy całą naszą planetę w pył, otrzymamy taki sam skład chemiczny, jaki obserwuje się w meteorytach chondrytowych. Zawierają niewielką ilość węgla i dużo krzemu. Ale matryca Hypatia jest obdarzona dużą objętością węgla i niewielką ilością krzemu. Niezwykle matryca zawiera wiele specyficznych związków węgla - węglowodory poliaromatyczne. Jest to główny składnik pyłu międzygwiezdnego, który istniał przed powstaniem naszego systemu. Taki pył występuje również w kometach i meteorytach, które nie nagrzewały się przez długi okres swojej historii.
Co ciekawe, większość węglowodorów poliaromatycznych przekształcono w diamenty o wielkości do jednego mikrometra. Najprawdopodobniej wynikało to z kolizji z ziemską atmosferą lub powierzchnią. To właśnie te diamenty uczyniły Hypatię odporną na wpływy atmosferyczne.
Niespotykane ziarna
Analizując ziarna mineralne Hypatii, udało nam się naprawić wiele najdziwniejszych pierwiastków chemicznych.
Aluminium powstaje w czystej postaci metalicznej, a nie w połączeniu chemicznym z innymi pierwiastkami. Jest to niezwykle rzadkie w warunkach lądowych i reszcie naszego systemu.
Naukowcy odkryli także fosforowodór jodku srebra i węglik krzemu w nieoczekiwanych formach. Istnieją ziarna związków reprezentowanych przez nikiel i fosfor z małą objętością żelaza. Taki skład mineralny nie był wcześniej obserwowany na Ziemi ani w meteorytach.
Unikalne minerały w systemie
Wszystkie te minerały sugerują, że Hypatia jest zbiorem niezmienionego materiału przed słońcem. Oznacza to, że jest to materia poprzedzająca słońce.
W kamieniu znaleziono ziarna żelazowo-niklowe, świadczące na korzyść tej teorii. Te trzy pierwiastki chemiczne są interesujące, ponieważ należą do podzbioru cięższych pierwiastków niż węgiel i azot (stanowią większość wszystkich skalistych planet). W ziarnach Hypatii stosunek tych trzech elementów jest całkowicie odmienny od wskaźników Ziemi lub meteorytów. Dlatego te inkluzje dla naszego systemu są uważane za wyjątkowe. Czy główna masa Hypatii powstała przed pojawieniem się systemu? Prawdopodobnie nie, ponieważ zajęłoby to gęstą chmurę pyłu.
Inny rodzaj pyłu
Nauka twierdzi, że planety naszego systemu wyłoniły się z ogromnej starożytnej chmury pyłu międzygwiezdnego. Mgławica była jednorodna, to znaczy pył pozostawał wszędzie taki sam. Ale chemia Hypatii jest zupełnie inna. Matryca jest pozbawiona minerałów krzemianowych, ale zawiera egzotyczne inkluzje mineralne. Jeśli Hypatia nie jest obiektem przed-słonecznym, może to wskazywać na brak jednorodności mgławicy słonecznej.
W przyszłości
Wiemy, że Hypatia pojawiła się w zimnym otoczeniu, gdzie temperatura spadła poniżej -196 ° C. Jeśli projektujesz na Układzie Słonecznym, to jest on dalej niż pas asteroid (między Marsem a Jowiszem). Komety pochodzą z pasa Kuipera, znajdującego się poza orbitą Neptuna. Niektórzy goście pochodzą z chmury Oort. Nadal jednak niewiele wiemy o składzie chemicznym takich obiektów. Dlatego kwestia natury Hypatii pozostaje otwarta.
