Mars-Express bada chmury na dużych wysokościach

Mars-Express bada chmury na dużych wysokościach

Kamera internetowa Mars-Express stworzyła katalog 21 000 zdjęć, potwierdzając jej wartość jako narzędzie naukowe do globalnego badania niezwykłych chmur marsjańskich na dużych wysokościach.

Początkowo zainstalowano kamerę o niskiej rozdzielczości, aby wizualnie potwierdzić oddzielenie modułu lądowania Beagle-2 w 2003 roku. W 2007 r. Został ponownie włączony, aby połączyć społeczeństwo z badaniem planety.

Mars-Express bada chmury na dużych wysokościach

Sekwencja klatek uzyskana za pomocą kamery obserwacji wzrokowej Mars-Express w dniu 7 marca 2014 r

W ubiegłym roku kamera otrzymała nowe oprogramowanie i stała się dodatkowym instrumentem naukowym. Z jego pomocą można rozważyć niesamowitą chmurę. Oczywiście możesz użyć do tego innych narzędzi lub statków kosmicznych, ale to kamera internetowa zapewnia ogólny przegląd. Uzyskane dane pomagają zrozumieć zjawiska atmosferyczne.

Mars-Express bada chmury na dużych wysokościach

Zdjęcia wykonane 15 grudnia 2009 r

W latach 2007–2016 powstał katalog 21 000 zdjęć, z których 300 jest przeznaczonych na konkretne badania. Pochmurne obiekty rozciągają się w promieniu 50-80 km i rozciągają się poziomo na 400-1500 km. Aby zrozumieć mętną naturę (cząstki pyłu lub lodu), naukowcy porównali zdjęcia z przewidywaniami właściwości atmosferycznych, szczegółowo opisanymi w bazie danych klimatu Marsa. Studiował także zdjęcia z MRO. Większość badań wskazuje, że chmury są reprezentowane przez lód wodny.

Mars-Express bada chmury na dużych wysokościach

Zakurzone chmury nad Marsem.

Chmury o wysokiej koncentracji lodu zależały od położenia Słońca: można je wykryć o świcie i na początku dnia, gdy wskaźnik temperatury jest niższy. Wraz ze wzrostem światła rozpuszczały się.

Na zmiany zachmurzenia wpływają także zmiany temperatury, pory roku i dynamiki atmosfery. Jedno z wydarzeń było związane z lokalną burzą pyłową na półkuli północnej. Burza pokryła 1950 km na zewnętrznej krawędzi i 730 km na wewnętrznej krawędzi o szerokości 60-130 km.

Wśród przykładów warto zapamiętać chmurę zarejestrowaną 15 grudnia 2009 r. Powyżej linii równikowej. Znajduje się na wysokości 40 km i obejmuje 830 km w poziomie. Zaobserwowano ciekawe cechy w postaci kropel utworzonych przez południkowe wiatry.

Komentarze (0)
Szukaj