Jak jeden rok w kosmosie odbijał się w jednym z bliźniaków

Jak jeden rok w kosmosie odbijał się w jednym z bliźniaków

Wstępne wyniki opowiadań Scotta i Marka Kelly'ego pokazują ekscytujące zmiany fizjologiczne i genetyczne. Potrzebujemy jednak dodatkowych analiz przed wyciągnięciem ostatecznych wniosków.

Scott Kelly i Michaił Kornienko przylecieli z pierwszej na świecie corocznej misji na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, lądując w Kazachstanie w marcu. Celem projektu jest zmierzenie fizjologicznych i psychologicznych konsekwencji długich lotów w kosmosie w celu przygotowania przyszłych załóg na Marsa i inne odległe miejsca.

W eksperymencie uczestniczył brat bliźniak Kelly - Mark (astronauta, który wykonał cztery misje w promie). Pozostał na ziemi i był rodzajem „kontroli eksperymentalnej” w celu śledzenia zmian genetycznych Scotta w porównaniu.

Teraz naukowcy szczegółowo analizują analizę. Ale pierwsze wyniki już się pojawiły, które ogłoszono w zeszłym tygodniu. Na przykład jeden zespół odkrył, że telomery (regiony na końcach chromosomów) w białych krwinkach Scotta Kelly'ego zostały wydłużone w warunkach kosmicznych. Telomery chronią chromosomy przed uszkodzeniem i zmniejszają się wraz z wiekiem człowieka. Ich wydłużenie „może być spowodowane wzrostem wysiłku fizycznego i spadkiem dawki kalorii”, piszą przedstawiciele NASA w raporcie.

„Jednak po wylądowaniu na Ziemi zaczęli ponownie spadać”, dodali. „Co ciekawe, aktywność telomerazy (fragmentu, który przywraca telomery i rozszerza je) wzrosła w obu z nich w listopadzie, co może być związane z poważnym stresującym wydarzeniem, którego doświadczyli”.

Inna grupa zauważyła wyraźny spadek formowania się kości w drugiej połowie misji, a także niewielki spadek zdolności poznawczych (szybkość myślenia i dokładność) wkrótce po przybyciu. Jednak ten ostatni wniosek nie ma dużego wpływu na długoterminowe misje.

Ponadto wszystkie sekwencje genomu bliźniąt wykazały, że obie mają setki unikalnych mutacji genetycznych.

„Sekwencjonowanie RNA wykazało ponad 200 000 cząsteczek RNA, które były inaczej wyrażane w bliźniakach”, pisze NASA. Badanie rozważy dokładniej, czy istnieje „gen przestrzenny”, który został aktywowany dokładnie w przestrzeni.

To wciąż wstępne wnioski, a pełne informacje będą dostępne jeszcze w tym roku.

Komentarze (0)
Szukaj