Nowe badanie umożliwi zrozumienie, czy nowo utworzone planety migrują na dysk pyłu i gazu wokół gwiazdy, czy też po prostu pozostają na jej orbicie. Uzyskanie dowodów procesu migracji rozwiąże wiele problemów i ujawni szczegóły dysków protoplanetarnych.
Migracja planetarna to proces, o którym naukowcy wiedzą w teorii od ponad 40 lat, ale dopiero teraz udało się znaleźć sposób na testowanie obserwacyjne. Nowe badanie analizuje dwa nowe podpisy obserwacyjne w pierścieniach pyłowych młodego układu słonecznego, które będą świadczyć o obecności planety migrującej.
Gęstość pyłu reprezentuje obraz imitujący dysk (białe kółko) - wewnętrzny pierścień pyłowy
Migracja planet na dysku protoplanetarnym odgrywa ważną rolę w długoterminowej ewolucji systemów planetarnych, ale przez długi czas naukowcy nie mieli żadnych testów, aby sprawdzić to zdarzenie. Technologia jest teraz dostępna przy użyciu podmilimetrowej tablicy ALMA, która może zaglądać do dysków i widzieć szczegółowe struktury, takie jak pierścienie, szczeliny, ramiona spiralne, półksiężyce i klastry. ALMA może również używać różnych częstotliwości milimetrowych do wyszukiwania stężeń cząstek o różnych rozmiarach. Odkrycia sugerują, że jeśli ALMA rozważy dwa pierścienie pyłu najbliższe orbicie planety, prosty pomiar typowej wielkości cząstek w każdym pierścieniu da odpowiedź dotyczącą obecności lub braku migracji. Jeśli ALMA uzna, że wewnętrzny pierścień pyłu składa się zwykle z małych cząstek, a zewnętrzny większy, potwierdzi to proces migracji planety. Rozmiar cząstek dla każdego dysku będzie inny, ale gdy planeta jest 30 stopni od gwiazdy. e. i 30 razy masa Ziemi, mniejsze cząstki w pierścieniu wewnętrznym będą mniejsze niż milimetr, aw pierścieniu zewnętrznym - nieco więcej niż milimetr.
ALMA będzie w stanie to rozważyć, ponieważ obserwowana długość fali jest w przybliżeniu skorelowana z wielkością cząstki pyłu. Oznacza to, że gdy obserwatorzy patrzą na dysk z ALMA o rosnącej długości fali, wewnętrzny pierścień pyłu zniknie, a zewnętrzny stanie się jasny. Faktem jest, że zewnętrzny pierścień pyłu mieści większe cząstki pyłu, więc poruszają się z dużymi prędkościami, aby dotrzymać kroku planecie. A w wewnętrznej jest sytuacja odwrotna. Zespół będzie kontynuował opracowywanie modeli i użyje metody do własnych obserwacji ALMA w poszukiwaniu tych dwóch podpisów.
