Dawno, dawno temu ta złożona struktura starożytnej delty rzeki transportowała płynną wodę po powierzchni Marsa. Obraz uzyskano za pomocą kolorowej i stereofonicznej wizualizacji powierzchni CaSSIS na orbiterze ExoMars. Aby stworzyć takie zdjęcia, aparat wykorzystuje silnik do obracania teleskopu i robienia zdjęć pod różnymi kątami.
Niezwykły kształt delty powstaje z osadów, które są gromadzone przez rzekę, gdy wchodzi w wolną wodę, jak jezioro lub morze. Delta Nilu to klasyczny przykład naziemny. Podobne formacje były widoczne na Tytanie (księżycu Saturna) i na Marsie.
Czerwona planeta nie ma już ciekłej wody, ale na zdjęciu (zwłaszcza po lewej) zauważalne jest, że kiedyś odgrywała ona ważną rolę w rozwoju Marsa. Ponadto na powierzchni wciąż można znaleźć lód wodny, a ostatnie odkrycie Mars Express zapewniło kieszeń wody w stanie ciekłym poniżej powierzchni.
Depozyt w kształcie wachlarza ma grubość 100 m i znajduje się w kraterze Eberswalde na południowej półkuli marsjańskiej. Obraz został wydobyty 16 listopada 2018 roku. Utworzono w fałszywym kolorze. Skały laminowane (osady delta) są oznaczone białym, żółtym, fioletowym i niebieskim.
Utlenione osady żelaza są żółte, co sugeruje, że kamienie zmieniły się z powodu obecności wody, a niebieski pokazuje mniej zmodyfikowane materiały. Wszystko wskazuje na to, że z czasem wpływ płynnej wody zmniejszył się, ponieważ środowisko mogło się zmienić. Po złożeniu złóż delta w starożytnym jeziorze kraterowym, niektóre materiały zgromadziły się, aby pokryć większość delty i połączyć kanały. Później materiały wtórne zostały wypłukane, odsłaniając odwrócone reliefy struktury. Delta znajduje się w basenie uderzeniowym Eberswalde o szerokości 65 km, który jest prawie całkowicie pokryty odrzuconym materiałem z młodszego i większego sąsiedniego krateru Holden. Inny przykład marsjańskiej delty można znaleźć w kraterze Yezero, który został niedawno wybrany jako miejsce lądowania łazika NASA Mars 2020. ExoMars, którego uruchomienie planowane jest również w 2020 r., Będzie prowadzone przez równiny Oxia Planum, starożytne i bogate w przeszłości, za pomocą wody.
Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) bada Czerwoną Planetę od ponad 15 lat, zaczynając od Mars Express, który dotarł na Marsa pod koniec 2003 r. (Nadal działa). W kwietniu TGO zakończy pierwszy rok badań. „Wącha” atmosferę w poszukiwaniu słabych śladów gazów, które wskazują na obecność aktywnych procesów biologicznych lub geologicznych. Ponadto urządzenie zajmuje się mapowaniem dystrybucji lodu pod ziemią.
ESA i NASA przygotowują się do kolejnego etapu marsjańskiego badania - zwrotu próbki. Łazik NASA w 2020 r. Powinien pobrać próbki powierzchni i przenieść je do drugiej lub trzeciej misji w małych pojemnikach (umieszczonych na orbicie).
