Kiedy wyobrażasz sobie niebiański system pierścieni, prawdopodobnie pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, są piękne pierścienie Saturna. Ale astronomowie po raz pierwszy odkryli, że układ pierścieni może znajdować się nie tylko na planetach, asteroidy mogą je mieć.
Po ogłoszeniu w środę astronomowie, wykorzystując kilka obserwatoriów w Ameryce Południowej, w tym Obserwatorium ESO La Silla w Chile, odkryli asteroidę Hariklo, która ma dwa różne systemy pierścieniowe. Hariklo, o szerokości 250 km, jest największą asteroidą w swojej klasie, znaną jako Centaury, orbitującą między Saturnem a Uranem w zewnętrznym układzie słonecznym.
„Nie szukaliśmy pierścieni i nawet nie myśleliśmy, że takie małe ciała jak Chariklo mają je w ogóle. Dlatego odkrycie tak wielu szczegółów w tym systemie było dla nas kompletną niespodzianką”, mówi główny badacz Felipe Braga-Ribas z Observatório Nacional i MCTI , Rio de Janeiro, Brazylia.
Ze względu na odległe położenie asteroidu bezpośrednia obserwacja pierścieni Chariklo nie jest możliwa. Zamiast tego astronomowie planują obserwować asteroidę, która powoli przechodzi przed odległą gwiazdą. W tym momencie światło z gwiazdy zostanie zablokowane na kilka sekund. Kiedy 3 czerwca 2013 r. Asteroida minęła przed gwiazdą UCAC4 248-108672, astronomowie zauważyli coś dziwnego na kilka sekund przed i po zaćmieniu: podwójne wygaszenie jasności światła gwiazd. Astronomowie zinterpretowali tę podwójną degradację sygnału jako podwójny układ pierścieniowy. Po raz pierwszy w historii odkryto układ pierścieniowy wokół asteroidy.
„Zdumiewające było dla mnie uświadomienie sobie, że jesteśmy w stanie wykryć nie tylko układ pierścieniowy, ale także dokładnie określić, że składa się on z dwóch wyraźnie odrębnych pierścieni” - powiedział członek zespołu Uffe Gråe Jørgensen z Instytutu Nielsa Bohra, Uniwersytet w Kopenhadze, Dania. „Próbuję sobie wyobrazić, jak to jest stać na powierzchni tego lodowego obiektu - wystarczająco małego, aby szybki sportowy samochód mógł osiągnąć drugą prędkość kosmiczną i uciec w kosmos”.
Astronomowie byli w stanie zidentyfikować niezwykłe szczegóły z tej obserwacji, w tym informacje o kształcie pierścieni, orientacji i szerokości. Istnieją dwa wyraźnie określone pierścienie o szerokości 7 kilometrów (4,3 km) i 3 kilometry (1, 9 mil), oddzielone luką o długości 9 km. Pierścienie otrzymały przydomek Oiapoque i Chuí na cześć dwóch rzek w Brazylii. Szczelina między pierścieniami i ich kształt sugeruje obecność małego satelity na orbicie asteroidy.
„Jest prawdopodobne, że Hariklo ma przynajmniej jednego małego satelitę, który wciąż czeka na odkrycie”, powiedział Braga-Ribas.
To odkrycie zostało opublikowane 26 marca w internetowym wydaniu magazynu Nature.
