Opisaliśmy już jeden z największych teleskopów swoich czasów, którego właścicielem był William Herschel („. Jak wyglądał gigantyczny teleskop Williama Herschela?”). Poznajmy niesamowitego Lewiatana.
Tworzenie teleskopu
Pomysł należy do astronoma Williama Parsonsa (hrabiego Rossa), który zbudował duży teleskop Lewiatana w 1845 r. Na terenie posiadłości rodzinnej (zamek Birr). Prace rozpoczęto w 1839 roku. W tym czasie Parsons był w stanie ulepszyć metody odlewania, szlifowania i polerowania dużych luster teleskopowych.
W 1840 roku Parsons stworzył pierwsze lustro o długości 1,83 metra. Później zrobi dwa takie lustra, które pozwoliłyby mu kontynuować pracę z teleskopem, gdyby jedno z luster robiło się ciemne. Ostateczny projekt z gotową rurą został rozciągnięty do długości 16,5 m, gdzie tylko 3 tony stanowiły ciężar lustra. Jeśli mówimy o masie całkowitej, teleskop osiągnął około 12 ton.
Cechy konstrukcyjne
Rura była podparta na końcu lustra przez przegub uniwersalny (z dwiema osiami), który pozwalał na przechylanie pod szerokim zakresem wysokości. Za pomocą łańcucha i przeciwwagi można było utrzymać teleskop w równowadze, a drugi łańcuch z wciągarką kontrolował wysokość.
Konstrukcja rurki Parsonsa przypominała newtonowski z okularem po zachodniej stronie. Na małej wysokości ustawiono platformę dla obserwatora, który wszedł do okularu z drewnianej galerii.
Co oglądałeś?
Teleskop Lord Ross. Czarna rura z białą pokrywą unosi się i opada między dwie kamienne ściany, a nie drewniana rama używana przez Herschela. Teleskop był napędzany przez wyciągarkę znajdującą się za nim. Obserwator był na platformie na szczycie teleskopu, podobnie jak 48-calowy model Herschela. Ponieważ zdjęcia były lepsze, Lord Ross był w stanie wykryć ramiona spiralne w galaktykach. W tym czasie nikt nie mógł wyjaśnić tego odkrycia.
Przede wszystkim Parsons interesował się obiektami kosmosu z katalogu Charlesa Messiera i ciał niebieskich na liście Johna Herschela. Wśród obiektów były gromady gwiazd i różne mgławice.
W swoich badaniach astronom zdał sobie sprawę, że niektóre mgławice posiadają strukturę spiralną, co sugeruje obecność dynamiki. Najbardziej godnym uwagi obiektem badanym była mgławica spiralna Messiera 51. Teraz wiemy, że jest to galaktyka wirowa oddalona o 23 miliony lat świetlnych.
Postscript
Teleskop Lewiatana był aktywnie używany do 1890 roku. A do 1917 roku był uważany za największy teleskop na świecie. Jednak w 1908 r. Urządzenie zostało częściowo zdemontowane, a jedno z luster w 1914 r. Zostało wysłane do Muzeum Nauki w Londynie. W 1997 r. Postanowili zainstalować kopię teleskopu na terytorium Zamku Birr, ale pozbawili go działającego lustra (zostało dodane 2 lata później).
