Astronomowie byli w stanie zidentyfikować niezwykłe szczegóły z tej obserwacji, w tym informacje o kształcie pierścieni, orientacji i szerokości. Istnieją dwa wyraźnie określone pierścienie o szerokości 7 kilometrów (4,3 km) i 3 kilometry (1, 9 mil), oddzielone luką o długości 9 km. Pierścienie otrzymały przydomek Oiapoque i Chuí na cześć dwóch rzek w Brazylii. Szczelina między pierścieniami i ich kształt sugeruje obecność małego satelity na orbicie asteroidy.
Po ogłoszeniu w środę, astronomowie, używając kilku obserwatoriów w Ameryce Południowej, w tym Obserwatorium ESO La Silla w Chile, odkryli asteroidę Hariklo, która ma dwa różne systemy pierścieniowe. Na tej artystycznej ilustracji można zobaczyć cechy powierzchni asteroidy, ukryte przed nami przez pierścienie pyłu.
Do tej pory odkryto układy pierścieniowe wokół Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna. Jest to pierwsze małe ciało niebieskie z układem pierścieniowym.
Jak widać z powierzchni asteroidy, układ pierścieniowy może wyglądać całkiem imponująco, odbijając się od słabego światła słonecznego. Układ pierścieniowy o szerokości 20 kilometrów jest 1000 razy bliższy niż księżyc w stosunku do ziemi.
Układ pierścieniowy został odkryty, gdy asteroida minęła przed odległą gwiazdą, blokując jej światło z widoku. Astronomowie otrzymali znacznie więcej informacji niż oczekiwali podczas tego niebiańskiego tańca. Zgodnie z przewidywaniami asteroida zablokowała światło gwiazdy na kilka sekund. Ale tuż przed i po tym wydarzeniu nastąpiło niewielkie i nieoczekiwane wygaszenie jasności światła gwiazd. Te dodatkowe wibracje zostały zinterpretowane jako zakurzony system pierścieniowy wokół asteroidy Chariklo.
Zaćmienie zostało przewidziane i wykryte za pomocą 2,2-metrowego teleskopu MPG / ESO w Obserwatorium ESO La Silla. Aby uzyskać najlepsze szczegóły tego wydarzenia, w tej firmie wzięło udział wiele teleskopów południowoamerykańskich.
