Naukowcy od dawna interesowali się, w jaki sposób powstawanie gwiazd było możliwe w niezwykle jasnych i starożytnych galaktykach znanych jako submilimetry (SMG), które były 1000 razy szybsze niż w Drodze Mlecznej. W debacie dominowały dwie teorie. Według pierwszego z nich zderzenia galaktyk doprowadziły do krótkotrwałych, ale potężnych wybuchów formowania się gwiazd. Po drugie, SMG są długowiecznymi strukturami, które z czasem budują masę.
„Żaden ze scenariuszy nie odzwierciedla w pełni obserwowanych właściwości SMG”, pisze w swoim artykule opublikowanym w najnowszym numerze czasopisma Nature astronom astronom Romeel Dave z Uniwersytetu Przylądka Zachodniego (Kapsztad, RPA). Nowe badanie, opublikowane również w Nature, zawiera dane modelowania komputerowego, które pokazują, że galaktyki te są trwałe i mogą generować gwiazdy z niesamowitą prędkością - od 500 do 1000 gwiazd z masą Słońca rocznie przez miliard lat. Co czyni je tak produktywnymi? Modelowanie pokazuje, że galaktyki sprzed 3 miliardów lat po Wielkim Wybuchu zawierają rezerwy gazu, które tworzą nowe gwiazdy bez konieczności łączenia się z innymi galaktykami.
„W skrócie, autorzy uważają, że SMG najprawdopodobniej powstały w wyniku„ idealnej burzy ”na skutek akrecji gazu podczas przetwarzania wcześniej wyrzuconego materiału i pod submilimetrowej poświaty pobliskich galaktyk - pisze Dave.
