Kiedy myślisz o aktywności wulkanicznej w Układzie Słonecznym, możesz zobaczyć zdjęcia niektórych ziemskich wulkanów, a także wulkanów znajdujących się na satelicie Io Jowisza, ogromnych (ale długo wymarłych) wulkanów marsjańskich, a być może nawet wulkanów lodowych, które uważa się za istnieje na satelicie Saturna Tytana.
Ale był czas we wczesnej historii Układu Słonecznego, kiedy lawa wylewała się z wulkanicznych otworów i innych planet i ich satelitów, na przykład wewnętrznej planety naszego systemu Merkurego, a nawet naszego Księżyca.
Tradycyjnie uważano, że wulkany księżyca ostygły przez długi czas - od 1 do 1,5 miliarda lat temu. Ale ostatnie odkrycia Lunar Reconnaissance Orbiter pokazują niektóre obszary, w których prawdopodobnie erupcje wulkaniczne miały miejsce znacznie później, w ciągu ostatnich 33 milionów lat!
Dla nas słowa „ostatni” 33000000 lat brzmią nietypowo, ale zgodnie z geologiczną skalą czasu, jest to jak wydarzenie, które wydarzyło się w zeszłym tygodniu.
Widok kątowy anomalii o szerokości 2 km „Ina” z LRO. Widoczne wysokie wzgórza i nierówne dna.
Niewielkie obszary, które są niedawnymi osadami lawy bazaltowej, znaleziono na zdjęciach wykonanych za pomocą LROC po widocznej stronie księżyca. Te anomalie topograficzne, zwane „nieregularnymi plamami klaczy”, lub IMP, zawierają zarówno szorstkie, jak i gładkie powierzchnie na kilku kraterach większych niż 20 metrów (65 stóp), co wskazuje na ich młody wiek. Do tej pory zidentyfikowano 70 anomalii topograficznych (IMP), z których najbardziej znana (i pierwsza wykryta) jest anomalia „Ina”, wykryta przez Apollo 15 z orbity Księżyca. „Ina” o średnicy 2 km (1, 25 mil) nie przypomina żadnego innego regionu widzianego przez astronautów Apollo i pierwotnie uważana była za zrujnowany krater wulkanu.
Teraz, po pięciu latach obserwacji przeprowadzonych przez LRO, naukowcy wiedzą, że „Ina” nie jest specjalną anomalią, ale jedną z wielu anomalii (IMP), które wskazują na znacznie dłuższy okres księżycowego wulkanizmu i prawdopodobnie wyższą temperaturę księżyca wnętrzności niż wcześniej sądzono.
„Odkrycie w tej dziedzinie nauki z pewnością zmusi geologów do przepisania podręczników na temat księżyca” - powiedział John Keller, naukowiec LRO w Centrum Lotów Kosmicznych Goddard NASA.
