Naukowcy NASA z misji Nowe Horyzonty zastanawiają się nad tym, jak świat, który o zmierzchu nigdy nie otrzymał więcej Słońca niż Ziemia, zmienia swoją powierzchnię, wypełniając kratery, łamiąc korę i budując wysokie góry i gładkie wzgórza.
Pluton, na przykład, wydaje się daleki od nietkniętych pozostałości, które zostały przeniesione od czasu powstania Układu Słonecznego około 4,6 miliarda lat temu. Jego powierzchnia jest cały czas wypełniona dowodami na temat bieżących i prawdopodobnie trwających procesów geologicznych.
Nowe horyzonty miały na celu zbadanie Plutona i innych ciał lodowych w Pasie Kuipera, znajdujących się poza orbitą Neptuna. Pluton i do pewnego stopnia jego wielki księżyc Charon to młode i różnorodne tereny znalezione przez Nowy Horyzont.
„Krajobraz jest zdumiewająco niesamowity” - powiedział dziennikarzowi Jeffrey Moore podczas konferencji telefonicznej z Ames Research Center w Moffett Field w Kalifornii. Druga część zdjęć opublikowanych w piątek pokazuje, że części jasnego, ukształtowanego w kształcie serca regionu Plutona (zwanego „Tombaugh Regio” przez badacza Pluto Clyde'a Tomboga) zawierają rozległą, bezkręgową równinę szacowaną na mniej niż 100 milionów lat.
Przywołując pękniętą brudną powierzchnię, obszar zwany „Sputnik Planum” jest podzielony na wielokąty o nieregularnych kształtach o średnicy od 12 do 20 mil. Wygląda na to, że pojawiły się płytkie zagłębienia. „Mogą mieć tylko tydzień i to wszystko, co wiemy” - powiedział Jeffrey Moore.
Obrazy wykonane przez „New Horizon” pokazują również, że niektóre rowki mają w sobie ciemny materiał. Inne są całkowicie otoczone wzgórzami, które wydają się wznosić ponad powierzchnię.
„Podejrzewamy, że wzgórza mogą wydostać się z ziemi wzdłuż pęknięcia” - powiedział Moore.
