Wiadomo, że galaktyki składają się z gwiazd, planetarnego gazu i pyłu, ale jedna z pobliskich galaktyk nie ma ostatniego elementu - co zaskakujące, nie ma kurzu.
IC 1613 jest znany jako nieregularna galaktyka karłowata w konstelacji Chin. Dzięki swojej „czystości” astronomowie mogą obserwować swoje gwiazdy z godną pozazdroszczenia dokładnością. Miniaturowa galaktyka znajduje się w odległości 2,3 miliona lat świetlnych, znajduje się w lokalnej grupie galaktyk sąsiadujących z naszą i zawiera ponad 50 galaktyk.
Naukowcy byli w stanie określić położenie IC 1613, badając pulsujące cefeidy i zmienne typu RR Lyra, które się w nim znajdują. Te gwiazdy zmienne pulsują, a ich pulsacja jest bezpośrednio związana z ich jasnością - astronomowie mogą używać tych gwiazd jako „świec referencyjnych”. Im bardziej gwiazda jest usuwana, tym bardziej rozproszone jest jej światło. Jednak te gwiazdy zmienne mają określoną jasność, w zależności od zmierzonej częstości tętna. Zatem stosunkowo proste obliczenia mogą prowadzić do obliczenia ich odległości przy użyciu zmierzonej jasności. Do obliczania odległości kosmicznej można wykorzystać gwiazdy zmienne, aw przypadku IC 1613 obliczenia te mogą być jeszcze dokładniejsze z powodu braku pyłu kosmicznego.
Galaxy 1613 był monitorowany za pomocą potężnego aparatu OmegaCAM - 256 milionów pikseli aparatu podłączonego do teleskopu VLT Survey zainstalowanego w Obserwatorium Paranal w Chile. Słaby blask galaktyki został po raz pierwszy zarejestrowany w 1906 r. Przez niemieckiego astronoma Maxa Wolfa (Max Wolf), ale obrazów pojedynczych gwiazd w galaktyce IC 1613 nie uzyskano do 1928 r., Kiedy Walter Baade użył 2,5-metrowego obserwatorium Mount Wilson w Kalifornii.
Obecnie dzięki nowoczesnym teleskopom i technologiom obrazowania możemy w pełni docenić uderzające piękno (i fanatyczną czystość) galaktyki IC 1613.
