Czerwone karły mogą wspierać egzoplanety nadające się do zamieszkania. Przede wszystkim jest to możliwe dzięki interakcji pływowej między gwiazdą a planetami, chroniąc zamierzone formy życia przed dziką naturą czerwonych karłów.
W ostatnich latach hipoteza, że to czerwone karły są najbardziej odpowiednie dla istnienia zamieszkałych planet, została poddana ogromnym uzasadnionym wątpliwościom. Oczywiście w naszej galaktyce istnieje duża liczba takich gwiazd, ale środowisko, które tworzą wokół siebie, nie było uważane za bardzo odpowiednie miejsce na istnienie życia pozaziemskiego.
Czerwone karły są gwiazdami znacznie mniejszymi niż nasze Słońca. Z tego powodu świecą słabiej, a ich temperatura jest znacznie niższa. Dlatego odległość do gwiazdy hipotetycznej planety, podobnej do Ziemi, powinna być znacznie mniejsza niż rzeczywista odległość od Ziemi do Słońca. Strefa nadająca się do zamieszkania - obszar, który nie jest zbyt gorący i nie jest zbyt zimny, aby istniała woda w stanie płynnym, co jest głównym warunkiem istnienia życia - jest bardzo mały dla czerwonych karłów, co stwarza wiele problemów.
Pomimo niewielkich rozmiarów, wiele obserwowanych czerwonych karłów jest znanych jako „gwiazdy pochodni”. Agresywne czerwone karły emitują potężne rozbłyski, wyrzucając potężne strumienie promieniowania w kierunku pobliskich planet. Te gwałtowne burze gwiezdne, w tym wiatry gwiezdne, muszą całkowicie wysterylizować powierzchnie planet, aby stały się całkowicie nieodpowiednie (według biologów) dla jakiejkolwiek formy życia. Oprócz strasznego środowiska promieniowania planety, zlokalizowanego w pobliżu czerwonych karłów, narażonego na silne efekty pływowe, z powodu którego jedna półkula planety jest zawsze zwrócona do gwiazdy, a druga tak samo stale w cieniu. Jednak nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Waszyngtońskiego, opublikowane w czasopiśmie Astrobiology, stwierdza, że planeta krążąca wokół czerwonego karła może otrzymać potężne efekty grawitacyjne i termiczne, które mogą działać jako rodzaj odporności na promieniowanie. Ten mechanizm pozwala nam powtórzyć, że na planetach obracających się wokół czerwonych karłów może istnieć życie.
Uważa się, że ze względu na jednostronne położenie planety, zawsze zwrócone w stronę źródła światła z jednej strony, pozbawione są pól elektromagnetycznych, takich jak ziemia. Ale może nie w przypadku satelitów czerwonych karłów.
Obracając się wokół czerwonego karła, planeta wkłada jedną półkulę w swoje światło. Bliskość gwiazdy ogrzewa płaszcz planety, co prowadzi do potężnych procesów dynamicznych na powierzchni planety, podobnych do tych, które występują na powierzchniach satelitów Jowisza. Wiadomo, że lokalna aktywność wulkaniczna jest najsilniejsza w Układzie Słonecznym. Podobne zjawiska, tylko o mniejszej intensywności, występują na planetach zbliżonych do czerwonych karłów.
Magnetosfera Ziemi chroni naszą biosferę przed rozbłyskami słonecznymi i intensywnymi przepływami wiatru słonecznego. Na planetach obracających się wokół czerwonych karłów podobne pola magnetyczne mogą powstać w wyniku ogrzewania płaszcza planety. Mogą chronić powierzchnię tych planet przed niszczącymi strumieniami promieniowania, teoretycznie tworząc warunki naturalne, które umożliwiają życie na całe życie. Tak więc nie można wykluczyć istnienia życia na planetach, które teoretycznie są możliwe do istnienia pasa życia w pobliżu czerwonych karłów. Być może małe skaliste światy wokół czerwonych krasnoludów są naszym najlepszym wyborem w poszukiwaniu życia pozaziemskiego.
