Artystyczna interpretacja dysku akrecyjnego wokół obracającej się supermasywnej czarnej dziury. Proces rotacji może prowadzić do powstania strumienia o dużej prędkości, który sprawia, że obiekt jest głośny
Analiza statystyczna supermasywnych czarnych dziur sugeruje, że obrót czarnej dziury może odgrywać ważną rolę w tworzeniu potężnych szybkich strumieni, wybuchowych fal radiowych i innego promieniowania w przestrzeni.
Czarne dziury absorbują światło i inne formy promieniowania, dlatego nie można ich zobaczyć bezpośrednio. Ale efekty ich „mocy”, w szczególności obszaru dysku akrecyjnego, można zauważyć dzięki ogromnej ilości uwolnionej energii.
Dyski akrecyjne wokół supermasywnych czarnych dziur należą do najjaśniejszych obiektów wszechświata. Nazywane są quasi-gwiazdowymi źródłami radiowymi (kwazarami). Nie jest to jednak poprawna nazwa, ponieważ tylko 10% wszystkich kwazarów emituje silne fale radiowe. Teraz wiemy, że kwazary radiowe pojawiają się, gdy część materii na dysku akrecyjnym ucieka w przestrzeń w szybkich dżetach wypuszczanych z biegunów czarnej dziury. Nadal jednak nie ma dokładnego zrozumienia, dlaczego odrzutowce powstają kilka razy. Nowe badanie przyjęło, że obrót supermasywnej czarnej dziury może odgrywać rolę w tworzeniu dżetów. Czarne dziury nie są widoczne, ale zespół naukowców zmierzył emisję jonów tlenu wokół określonego otworu i jego dysku akrecyjnego, aby określić wydajność promieniowania (ile energii zostało uwolnione, gdy weszło do otworu).
Po przeanalizowaniu prawie 8000 kwazarów za pomocą cyfrowego badania nieba Sloan, naukowcy odkryli, że emisje tlenu O III są średnio 1,5 raza silniejsze w kwazarach radiowych niż w cichych. Tak więc rotacja jest ważnym czynnikiem w generowaniu strumienia.
