Zapomnij o kosmicznych śmieciach! Udany eksperyment demonstruje funkcjonalność nowych technologii

Zapomnij o kosmicznych śmieciach! Udany eksperyment demonstruje funkcjonalność nowych technologii

Satelita RemoveDEBRIS z powodzeniem wykorzystywał pokładową technologię sieciową na orbicie! To pierwsza demonstracja w historii ludzkości technologii usuwania aktywnych gruzu. Sonda kosmiczna weszła w eksperymentalną fazę misji 16 września, kiedy zastosowała sieć, aby schwytać rozlokowany cel symulujący kawałek kosmicznego gruzu.

RemoveDEBRIS został opracowany, zbudowany i wyprodukowany przez konsorcjum wiodących firm kosmicznych i instytucji badawczych kierowanych przez Surrey Space Center na University of Surrey. Projekt jest finansowany przez Komisję Europejską. Zespół wydaje się teraz niezwykle szczęśliwy, ponieważ udało im się zobaczyć wyniki wielu lat planowania i projektowania. Nadal jednak jest dużo pracy.

Aby opracować technologię sieciową do zbierania śmieci kosmicznych, musieliśmy spędzić 6 lat testów w lotach parabolicznych, specjalnych łodziach i komorach próżniowych. Niewielki zespół inżynierów i techników wykonał niesamowitą robotę, przybliżając ludzkość do czyszczenia niskiej orbity Ziemi.

Jest to pierwszy film z eksperymentu, w którym możliwe było uchwycenie rozłożonego kawałka śmieci. Misja jest reprezentowana przez główną platformę satelitarną (100 kg), która na orbicie będzie wystawiać dwa CubeSaty jako imitację sztucznych śmieci, aby zademonstrować funkcjonalność technologii (czysty chwyt, harpuny, nawigacja i dezaktywacja przeciągania)

W nadchodzących miesiącach RemoveDEBRIS będzie w stanie przetestować więcej technologii: oparty na wizji system nawigacji, który wykorzystuje kamery i LiDaR do analizowania i monitorowania potencjalnych fragmentów śmieci; pierwszy technologiczny chwyt i żagiel harpun, który zwróci satelitę na Ziemię w celu spalenia w atmosferze.

Amerykańska sieć nadzoru kosmicznego śledzi 40 000 stron. Zgodnie z ogólnymi szacunkami ponad 7 600 ton śmieci kosmicznych obraca się wokół orbity Ziemi. Niektóre fragmenty poruszają się szybciej niż prędkość pocisku, zbliżając się do prędkości 30 000 mil na godzinę.

Komentarze (0)
Szukaj