W tym miesiącu przypada 40. rocznica uruchomienia dwóch statków kosmicznych NASA Voyager. Nadal są połączone przez komunikację i przekazują informacje do centrum recepcyjnego w Australii. W mieście Canberra CSIRO odpowiada za komunikację z zestawem 4 radioteleskopów i płyt.
Aż 40 lat minęło, a australijska stacja jest jedyną osobą, która ma niezbędny sprzęt do komunikowania się z podróżnikami, którzy każdego roku przemieszczają się coraz dalej.
Uruchomienie Voyagers
Ich celem był lot do Jowisza i Saturna. Kiedy naukowcy uzyskali wszystkie niezbędne dane, wysłali Voyager-2 do Neptuna i Urana. Z każdego przedmiotu otrzymaliśmy zdjęcia i informacje naukowe. Następnie urządzenia używały grawitacyjnej procy i zmieniły orientację.
Kompleks komunikacji kosmicznej w Canberze
Voyager-2 udało się rozpocząć 20 sierpnia 1977 r., A Voyager-1 5 września. Gdyby przegapili datę, nie byliby w stanie wybrać najbardziej idealnego momentu w ciągu najbliższych 175 lat. W 1979 roku Voyager 1 dotarł do Jowisza.
Jowisz w całej okazałości
Po raz pierwszy uważnie przyjrzeliśmy się masywności Jowisza i jego księżyców. Były to szczegółowe badania wulkanicznego Io, burzliwych burz i podpowiedzi podpowierzchniowego oceanu Europy. Przez 12 lat misja znalazła 24 nowe satelity.
Voyager-2 wysyła na pokład rakiety Titan-4
Saturn i jego otoczenie
Po Jowiszu oba pojazdy spotkały się w pobliżu Saturna. Voyager 1 udał się na północną trajektorię, a Voyager 2 poleciał do odległych gigantów.
W 1986 roku Voyager 2 minął Urana i otrzymał słabe obrazy. W 1989 roku przybył do Neptuna.
Podejście do Jowisza
Podczas przejazdów płyta Canberra musiała zostać powiększona z 64 m do 70 m średnicy, aby zwiększyć moc sygnału i uzyskać wyraźne zdjęcia Neptuna. Ta innowacja pomogła utrzymać kontakt z zewnętrznymi planetami.
Jasnoniebieska kropka
To słynny strzał, który Voyager 1 zabrał w 1990 roku. Przez krótki czas odwrócił się w naszym kierunku i zapisał nasz rodzimy dom. Karl Sagan uważał, że ten obraz powinien zainspirować nas do odkrywania przestrzeni.
Oba urządzenia od dawna opuszczają zewnętrzne planety i poruszają się w różnych kierunkach, nadal wysyłając nam niesamowite strzały.
Słynna czerwona plama Jowisza
Połączenie tylko z Australią
Stacja w Canberze jest jedynym miejscem na Ziemi, które może utrzymywać kontakt z dalekimi podróżnikami. Są od nas odległe o dziesiątki miliardów kilometrów, więc sygnały są bardzo słabe. W 2012 roku Voyager 1 jako pierwszy włamał się do przestrzeni międzygwiezdnej. To wyjątkowy przypadek i niewątpliwie ważne wydarzenie dla nauki.
Wybuch wulkanu na satelicie Jowisza Io, schwytany przez Voyager-1
Złota wiadomość
Ważne jest, aby zrozumieć, że twórcy misji początkowo planowali wysłać urządzenia poza linię naszego systemu. Dlatego każdy ma złotą płytkę, która nagrywała powitanie w 55 językach. Okładka wyjaśnia, jak dostać się na naszą planetę.
Oczekuje się, że w 2030 roku oba urządzenia utracą kontakt z nami, ale nadal będą jechać z przyspieszeniem 17 km / s. Teraz rozumiesz, że nawet po wyginięciu naszej cywilizacji zostawiliśmy już niesamowite dziedzictwo. Pewnego dnia Voyagers osiągnęli swój cel, a praca naukowców się opłaci.
Obraz największego satelity Jowisza, Ganimedesa, którego średnica obejmuje 5262 km
