Astronomowie odkryli rzadkie zjawisko gwiezdne wewnątrz dziwnej formy mgławicy - dwa białe karły są bliskie połączenia.
Podczas badania, próbując zrozumieć specyficzne formy mgławic w naszej galaktyce, astronomowie, z pomocą Bardzo Dużego Teleskopu Europejskiego Obserwatorium Południowego (VLT) w Chile, przyjrzeli się mgławicy planetarnej Henize 2-428. Mgławice planetarne powstają w późniejszych etapach życia gwiazdy po zakończeniu działania wodoru w jej centrum. Na tym etapie gwiazda wyrzuca zewnętrzne warstwy przez potężne wiatry gwiezdne.
Ale jakaś odległa mgławica planetarna ma dziwną asymetryczną formę - chmura pyłu i gazu rozszerza się w heterogeniczną formę. Stało się to tajemnicą dla astronomów, ponieważ jeśli mgławica została utworzona przez pojedynczą umierającą gwiazdę, to wszystkie zewnętrzne materiały musiały być wyrzucane we wszystkich kierunkach z tą samą prędkością.
Ale teraz ujawnia się tajemnica asymetrii Henize 2-428. W głębi chmury nie ma jednej, ale dwóch gwiazd.
„Dalsze obserwacje dokonane za pomocą teleskopów znajdujących się na Wyspach Kanaryjskich pozwoliły nam określić orbitę dwóch gwiazd i obliczyć ich masę, a także odległość między nimi. To była dla nas wielka niespodzianka”, mówi Romano Corradi, badacz w Kanaryjskim Instytucie Astrofizyki i współautor artykułu opublikowanego w magazynie Nature w poniedziałek (9 lutego). Obie gwiazdy były gęstymi malutkimi białymi karłami o masie nieco mniejszej niż nasze Słońce. Zgodnie z obliczeniami naukowców gwiazdy obracają się spiralnie co 4 godziny, a po 700 milionach lat para się połączy.
Krzywy kształt mgławicy planetarnej Henize 2-428. Zdjęcie wykonane przez Very Large Telescope w Europejskim Obserwatorium Południowym w Paranal w Chile.
Ale co się dzieje, gdy gwiazdy zderzają się ze sobą? Ich łączna masa będzie 1, 8 razy większa niż masa progu (znana również jako granica Chandrasekhara), co spowoduje, że obiekt spadnie do wewnątrz. Innymi słowy, wybuchnie jak supernowa!
„Do tej pory formowanie supernowych typu Ia przez łączenie dwóch białych karłów było czysto teoretyczne” - powiedział David Jones, współautor badania i pracownik ESO. „Para gwiazd w Henize 2-428 to prawdziwa rzecz!”.
„To bardzo tajemniczy system”, mówi główny badacz Santander Garcia z madryckiego Instytutu Nauki o Materiałach. „Badania supernowych typu Ia będą miały ważne implikacje. Supernowe typu Ia są szeroko stosowane do pomiaru odległości astronomicznych i są kluczem do odkrycia, że ekspansja Wszechświata przyspiesza z powodu ciemnej energii”.
