Mgławica planetarna NGC 7009 (Mgławica Saturna) jest pokazana z ciemności w postaci fantazyjnych bąbelków. Kolorowe narzędzie MUSE na VLT
Przed tobą mgławica planetarna NGC 7009, przypominająca skupisko kolorowych bąbelków. Mapa pokazuje złożone struktury zanurzone w kurzu. Wśród nich: muszle, halo, jak fala. Wszystkie te formy pomogą zrozumieć dokładnie, w jaki sposób tworzą się mgławice i dojść do symetrii.
Mgławica żyje w odległości 5000 lat świetlnych na terytorium Wodnika. Nazywa się także Saturn, ponieważ ma kształt pierścieniowej planety. Wcześniej była to gwiazda o małej masie, która przeszła do stadium czerwonego olbrzyma i pchnęła zewnętrzne warstwy. Materiał pęczniał i rozjaśniał się promieniami UV, tworząc mgławicę z kurzu i gorącego gazu. W środku umierająca gwiazda przekształcająca się w białego karła. Aby zrozumieć proces tworzenia form, naukowcy postanowili dostać się do wnętrza mgławicy za pomocą narzędzia MUSE na VLT (Very Large Telescope).
Urządzenie pomogło uzyskać pierwsze szczegółowe mapy rozkładu pyłu i gazu, które otwierają różne struktury mgławicy: eliptyczną powłokę wewnętrzną, zewnętrzną powłokę i halo. Widoczna jest również funkcja falowa. Pył rozprzestrzenił się po całej mgławicy, ale najmniejsza ilość znajduje się na krawędziach, gdzie się zapada.
Wewnętrzna powłoka jest rozszerzającą się falą uderzeniową zdolną do zderzenia się z ziarnami pyłu i wymazania ich, podnosząc temperaturę.
Porównanie struktur gazu i pyłu pomoże zrozumieć rolę, jaką mgławice planetarne odgrywają w życiu i śmierci gwiazd o niskiej masie, a także zasadę tworzenia takich form.
