Zespół naukowców pod kierownictwem Malcolma Dutta z University of Northumbria (Newcastle) podjął nowy krok w badaniu 30-letniej układanki procesu powstawania rozbłysków słonecznych.
Aby zbadać nasze gwiazdy, użyj różnych metod, w tym badania linii H-alfa w widmie słonecznym. Ma wiązanie z gazowym wodorem (stanowi główną masę gwiazdy). Długość fali tej linii zmienia się z powodu efektu Dopplera, gdzie światło emitowane z gazu staje się bardziej niebieskie, gdy gaz zbliża się do nas, a bardziej czerwone, jeśli się oddala (przesunięcie ku czerwieni).
Naukowcy uważnie przyjrzeli się ogniskom, głównym wydarzeniom wybuchów powierzchniowych związanych z erupcją masy koronalnej. To właśnie te emisje mają negatywny wpływ na pogodę kosmiczną, powodując zakłócenia w komunikacji i zasilaniu.
Strumień (niebieska strzałka) wychodzi z obserwowanego punktu odniesienia (czerwony obrys). Struktury odpowiadają modelom pod względem temperatury, prędkości i czasu. Okazało się, że w promieniach H-alfa, patrząc z Ziemi, obserwuje się potężne czerwone przesunięcie przy prędkości 50-55 km / s. Ale podczas oglądania sond kosmicznych obraz otwiera się z niebieskim przesunięciem z prędkością 100 km / s.
Drutt jako pierwszy stworzył model wyjaśniający tę tajemniczą sytuację. W tym celu wykorzystano transfer promieniowania i modelowanie hydrodynamiczne. Naukowcy odkryli, że odpowiedzialność za promienie H-alfa może stanowić 10-sekundowy zastrzyk cząstek energii słonecznej. Wyjaśniają przesunięcie ku czerwieni i powstawanie rozbłysków.
W rozbłyskach słonecznych ogromne ilości energii są uwalniane w postaci cząstek, promieni, masy koronowej i międzyplanetarnych wstrząsów atmosferycznych. Dalsze badania procesu formowania flary pomogą lepiej przewidzieć kosmiczną pogodę.
