Badanie pokazuje, że Uran został uderzony przez masywny obiekt (około dwa razy większy niż Ziemia), który spowodował, że planeta opuściła się i mogła zmienić swoją temperaturę zamarzania. Naukowcy z Uniwersytetu w Durham (Wielka Brytania) postanowili zbadać, w jaki sposób Uran „upadł na bok” i jakie konsekwencje miał silny cios dla ewolucji planet.
Zespół przeprowadził pierwsze symulacje komputerowe o wysokiej rozdzielczości z różnymi potężnymi zderzeniami, aby zrozumieć, jak rozwija się planeta. Analiza potwierdziła poprzednie badanie, w którym stwierdzono, że nachylona pozycja Urana była spowodowana uderzeniem potężnym przedmiotem. Najprawdopodobniej mówimy o młodej protoplanecie z kamienia i lodu około 4 miliardów lat temu.
Symulacja pokazała również, że szczątki z kolizji mogą tworzyć cienką powłokę w pobliżu krawędzi lodowej warstwy planety i zatrzymywać ciepło emanujące z jądra Urana. Uchwycenie tego wewnętrznego ciepła może pomóc wyjaśnić niezwykle mroźną temperaturę Urana w zewnętrznej atmosferze (-216 ° C).
Zderzenie Urana z masywnym obiektem (dwa razy większym od Ziemi) spowodowało niezwykły obrót planety
Uran obraca się prawie na boku, a jego oś jest skierowana prawie pod kątem prostym. Naukowcy przeprowadzili ponad 50 różnych scenariuszy wpływu, wykorzystując potężny superkomputer do odtworzenia warunków ewolucji planetarnej. Wyniki potwierdzają katastrofalną kolizję. Pojawiło się również pytanie: w jaki sposób Uran zachował atmosferę, jeśli odbicie musiało wcisnąć ją w przestrzeń? Wszystko jest wyjaśnione przez uderzający przedmiot. Kolizja była wystarczająco silna, aby zmienić nachylenie Urana, ale planeta mogła zachować większość swojej atmosfery.
Obraz w podczerwieni z 2004 r. Dwóch półkul Urana, uzyskany przez optykę adaptacyjną teleskopu Kecka
Badanie może również pomóc w wyjaśnieniu powstawania pierścieni i satelitów Urana za pomocą symulacji sugerujących, że uderzenie może popchnąć skałę i lód na orbitę wokół planety. Następnie materiał łączy się i tworzy księżyce wewnętrzne, które mogą wpływać na obrót już istniejących satelitów.
Symulacja wskazuje, że uderzenie może stworzyć stopiony lód i jednostronne kawałki skały wewnątrz planety, co wyjaśnia nachylone i poza centrum pole magnetyczne Urana. Planeta jest podobna do najbardziej powszechnego typu egzoplanet. Dlatego jego badanie pomoże zrozumieć, jak ewoluowały te obiekty i jak reprezentowany jest skład chemiczny.
