Artystyczna wizja systemu gwiezdnego z egzoplanetami
Naukowcy badający obcy system gwiezdny znaleźli parę planet o dziwnych właściwościach. Ich cechy są tak niezwykłe, że mogą wskazywać na ogromne zderzenie w przeszłości.
Główna różnica dotyczy gęstości światów. Sąsiednie planety są podobnej wielkości, ale jeden z nich jest dwa razy gęstszy niż drugi. Uważa się, że taka nierównowaga jest spowodowana olbrzymim ciosem, który zerwał większość mniej gęstego płaszcza jednej z planet.
Mówimy o planetach krążących wokół gwiazdy Kepler-107. Po raz pierwszy odkryto w 2014 r. Obok dwóch innych światów. Dwie wewnętrzne planety b i c okazały się mniej więcej tej samej wielkości, więc w nowym badaniu naukowcy próbowali określić ich masywność.
Początkowo odkryto planety za pomocą teleskopu kosmicznego Keplera, który śledzi małe spadki w jasności gwiazdowej, gdy planeta przechodzi przed gwiazdą. Jest to metoda tranzytowa, w której zanurzenia są proporcjonalne do względnych parametrów gwiazdy i planety.
Ale jest inny sposób poszukiwania planet - metoda prędkości radialnej, która naprawia małe oscylacje w ruchu gwiazd spowodowanym napięciem grawitacji planety. Oznacza to, że zespół może wykorzystać go do określenia masywności planety. Łącząc oba rodzaje pomiarów, naukowcy zdali sobie sprawę, że dwa wewnętrzne światy Kepler-107 okazały się zupełnie inne. Ten system jest szczególnie intrygujący, ponieważ gęstsza planeta żyje dalej od gwiazdy. Odwrotna sytuacja jest zazwyczaj widoczna, więc naukowcy opracowali kilka potencjalnych mechanizmów, które mogą doprowadzić gęstszą planetę do systemu wewnętrznego.
Ale w konkretnym przypadku takie mechanizmy po prostu nie mają sensu, ponieważ gęstość jest dalej od gwiazdy. Naukowcy podejrzewają, że świat Kepler-107c stał się tak gęsty tylko z powodu gigantycznego ciosu, który zniszczył zewnętrzne, mniej gęste warstwy.
Scenariusz wydaje się egzotyczny, ale takie ciosy są powszechnym zjawiskiem we wszechświecie. Nawet w Układzie Słonecznym może się to zdarzyć w przypadku Merkurego, Ziemi, Księżyca i Urana (wyjaśnia jego ekstremalny obrót na boku).
