Naukowcy nie dążą do prostoty, dlatego nawet przestrzeń kosmiczna nie obejmuje pojedynczej koncepcji, ale dzieli się na kilka kategorii. I nie myśl, że jest to kwestia pustki, ponieważ nawet w tych otwartych przestrzeniach znajdują się obiekty kosmiczne. Przyjrzyjmy się bliżej temu tematowi.
Przestrzeń kosmiczna i jej typy
Z grubsza rozumiemy, czym jest Wszechświat, ale często nadużywamy pojęć. Na przykład kosmos nazywamy wszystko, co widzimy poza Ziemią. Ale dokładniej będzie powiedzieć, że przestrzeń zewnętrzna jest stosunkowo „pustą” przestrzenią wszechświata, która jest poza granicami cech atmosferycznych ciał niebieskich.
W cudzysłowie wzięliśmy słowo „pusty”, ponieważ na takich terytoriach można znaleźć niewielkie ilości tlenu, materii międzygwiezdnej, promieni kosmicznych i elektromagnetycznych, a także jeszcze nie wykryto ciemnej materii. Możliwe jest rozróżnienie trzech typów przestrzeni: międzyplanetarnej, międzygwiezdnej i międzygalaktycznej.
-
Przestrzeń międzyplanetarna
Granice Układu Słonecznego, poza którym zaczyna się przestrzeń międzygwiezdna Zgadza się, to jest przestrzeń kosmiczna między planetami. Dokładniej, mamy do czynienia z „pustką”, która jest ograniczona do orbity najbardziej odległej planety od gwiazdy. Zawiera różne składniki gazu, plazmę, pył, promienie elektromagnetyczne słońca i promieniowanie innych ciał niebieskich.
Jeśli weźmiemy nasz system, rozważymy bliską słonecznej przestrzeni międzyplanetarnej. Wcześniej orbita Plutona służyła jako granica, ale w 2006 r. Obiekt ten został przeniesiony na wyładowania planet karłowatych. Dlatego teraz rozważamy ósmą planetę - Neptune.
-
Przestrzeń międzygwiezdna
Gwiazdy tłoczą się w galaktykach, a między nimi znajdują się również ogromne puste obszary lub ośrodek międzygwiezdny. W takich obszarach obserwuje się pył, gaz, pola elektromagnetyczne, promienie kosmiczne i ciemną materię (jeszcze nie znaleziono).
Środek międzygwiezdny stale otrzymuje różne produkty syntezy jądrowej, ponieważ w końcowym etapie życia gwiazda opuszcza swoją zewnętrzną powłokę ze wszystkimi żywiołami. Po raz pierwszy sam termin w 1626 został użyty przez filozofa i historyka Francisa Bacona.
Przestrzeń międzygwiezdna jest pozbawiona jednorodności, ponieważ można spotkać różne mgławice, globule i obłoki molekularne o dużej skali. Sam środek międzygwiezdny charakteryzuje się niską gęstością i subtelnością optyczną.
-
Przestrzeń międzygalaktyczna
Nasze ulubione galaktyki muszą gdzieś istnieć, więc między nimi są także kosmiczne regiony. Jest to interesujący rodzaj przestrzeni, ponieważ jest praktycznie pozbawiony materii. Oznacza to, że pod względem składu prawie udaje się zaobserwować absolutną próżnię. Można znaleźć tylko niewiarygodnie rozrzedzony zjonizowany gaz.
Tutaj są wysokie temperatury - dziesiątki milionów stopni. Promienie elektromagnetyczne czarnych dziur, gwiezdnego wiatru i wybuchów supernowych nazywane są źródłami ciepła. Znaleziono również pył międzygalaktyczny, który znaleziono tylko w 1949.
Postscript
Jak widać, nawet wyimaginowana pustka kosmosu zasługuje na wielką uwagę naukowców i co możemy powiedzieć o reszcie nieskończonego Wszechświata z jego niesamowitymi przedmiotami.
