W naszej wyobraźni układ słoneczny pojawia się jako centralna gwiazda, wokół której powinny się obracać wszystkie inne obiekty. I to jest logiczne, ponieważ przed nami jest najbardziej masywny obiekt z dominującą grawitacją. To tylko Jowisz narusza tę zasadę, ponieważ nie obraca się wokół Słońca.
Jowisz to nie tylko gazowy gigant, ale największa i najbardziej masywna planeta w naszym systemie (jest 2,47 razy masywniejsza niż reszta planet!). Przy takiej masie należy wziąć pod uwagę poziom fizyczny. Dlatego ustalono specjalny związek między Słońcem a Jowiszem.
W istocie, Jowisz nie obraca się wokół gwiazdy. Oba obiekty powodują obrót wokół miejsca w pustej przestrzeni między nimi - centrum barycentrycznym. Tak, Słońce wciąż oddziałuje na grawitację Jowisza, ale gazowy gigant reaguje w ten sam sposób, zmuszając gwiazdę do tańca.
Dokładniej, mamy przed sobą jedyną planetę w Układzie Słonecznym, której środek masy ze słońcem znajduje się poza gwiazdą w odległości 7% promienia słonecznego. Główna gwiazda jest 1000 razy masywniejsza niż Jowisz, ale obiekty wpływają na siebie proporcjonalnie. Dlatego też, podczas gdy gigant gazowy wykonuje rotację na orbicie przez 11,8 roku, Słońce porusza się w tym czasie wokół barycenter.
Odległość od Jowisza do Słońca w najbliższym i najdalszym punkcie.
To jest naprawdę ważny fakt dla nauki. Jeśli mówimy o zastosowaniu technicznym, łowcy egzoplanet mogą śledzić podobne oscylacje w innych systemach gwiezdnych, co pozwoli im dotrzeć do masywnych obiektów.
Jeśli już całkowicie zagłębiasz się w szczegóły, wtedy wszystkie planety wpływają grawitacyjnie na Słońce, więc nie obracają się dokładnie wokół środka, ale wciąż znajdują się w plazmie słonecznej. Ale Jowisz był wystarczająco masywny, aby przesunąć ten środek masy poza powierzchnię Słońca. Ale gazowy olbrzym nadal pozostaje podporządkowany gwieździe, dlatego, chociaż wpływa na nią, jest zmuszony przestrzegać ogólnych zasad rotacji.
