Fantastyka naukowa XX wieku przedstawia Wenus jako niebiańską planetę z ciepłymi temperaturami, lasami, bagnami i dinozaurami. Wcześniej śmiało omawiali przyszłe loty na drugą planetę ze Słońca, a nawet tworzenie kolonii.
We współczesnym świecie Wenus nie jest traktowana z takim entuzjazmem. Liczne misje dały nam prawdziwe piekło z wysokimi temperaturami, kwaśnymi deszczami, efektem cieplarnianym, ciśnieniem i toksyczną atmosferą. Ale to nie przeszkadza NASA w opracowaniu koncepcyjnej misji załogowej na Wenus - HAVOC.
Czy misja ma choćby najmniejszą szansę? Temperatura powierzchni Wenus wzrasta do 460 ° C (gorętsza od Merkurego). Znajduje się on powyżej temperatury topnienia wielu metali, w tym bizmutu i ołowiu, które mogą opadać na szczyty górskie w postaci płatków śniegu. Powierzchnia to jałowy skalisty krajobraz składający się z rozległych równin bazaltowej skały usianej elementami wulkanicznymi i kilkoma obszarami górskimi.
Roztwór w atmosferze
Na szczęście ideą misji NASA nie jest lądowanie na niegościnnej powierzchni, ale wykorzystanie gęstej atmosfery. Oficjalna data misji HAVOC nie została ogłoszona. Jest to plan długoterminowy, polegający na małych lotach testowych. Teraz sama koncepcja wydaje się możliwa, ponieważ ludzkość wreszcie ma zaawansowane technologie. Planuje się użycie sterowców, które mogą pozostawać w powietrzu w górnej atmosferze przez długi czas.
Kiedyś Wenus była ziemskim bliźniakiem
Co ciekawe, górna warstwa atmosfery Wenus najbardziej przypomina warunki lądowe w Układzie Słonecznym. Na wysokości 50-60 km ciśnienie i temperatura odpowiadają niższej atmosferze Ziemi. Oczywiście nie można obejść się bez specjalnego kombinezonu ochronnego, ponieważ ciśnienie jest porównywalne z górą Kilimandżaro.
Ale atmosfera tutaj jest wystarczająco gęsta, aby chronić astronautów przed jonizującym promieniowaniem kosmicznym. Ponadto bliskość Słońca zapewni ludziom wystarczającą ilość energii (1,4 razy więcej niż na Ziemi). Statek koncepcyjny unosi się wokół planety, porwany przez wiatr. Może być wypełniony gazem (tlenem i azotem), zapewniając pływalność.
Atmosfera Wenus składa się z dwutlenku węgla (97%), azotu (3%) i śladów innych gazów. Kwas siarkowy tworzy gęste chmury i tworzy widzialną jasność patrząc z Ziemi. Faktem jest, że planeta odbija 75% światła słonecznego. Sterowiec powinien być odporny na korozyjne działanie kwasu. Ale ludzie mają już niezbędną technologię, taką jak teflon i wiele tworzyw sztucznych, wykazujących odporność na kwasy.
Wenus w przeglądzie Magellana
Życie na Wenus?
Powierzchnia Wenus była w stanie wyświetlić za pomocą radaru misji Magellana. Pomogły także sowieckie sondy, które jako pierwsze i jedyne otrzymywały zdjęcia powierzchni planety. Atmosfera górna przyciąga uwagę również dzięki możliwemu wykrywaniu życia. Na ziemi istnieją gatunki ekstremalnych organizmów, które mogą przetrwać na dużej wysokości. Nawet w ziemskich obłokach mikroby pływają w powietrzu. HAVOC będzie w stanie przetestować atmosferę Wenus pod kątem możliwości życia. Obserwowane warunki klimatyczne planety powstają w wyniku efektu cieplarnianego, który zamienił Wenus w piekielne miejsce. Chociaż nie wierzymy, że Ziemia powtórzy tę historię, ale mamy przykład tego, co może być, jeśli nie bierzesz odpowiedzialności za działania. Testowanie ziemskich modeli klimatycznych i korzystanie z historii Venus pomoże Ci zobaczyć, jakie efekty mogą doprowadzić do podobnego wyniku.
