Dr Jane Lisin Dye i profesor Enrico Ramirez-Ruiz z Instytutu Nielsa Bohra przedstawili ważny model komputerowy. Z jego pomocą możesz przestudiować zdarzenie zniszczenia pływowego - rzadkie, ale niezwykle potężne wydarzenia w centrach galaktycznych.
Obrażenia pływowe
W centrum każdej dużej galaktyki znajduje się supermasywna czarna dziura, która masowo przekracza masę słoneczną miliony i miliardy razy. Ale większość z nich jest trudna do zaobserwowania, ponieważ nie emitują promieniowania. Dzieje się tak, gdy pewna forma materiału zostaje wciągnięta w niezwykle potężne pole grawitacyjne czarnej dziury. Mniej więcej co 10 000 lat w jednej galaktyce gwiazda zbliża się do niebezpiecznej odległości od dziury, a grawitacja tej drugiej powoduje przerwanie obiektu. To wydarzenie nazywa się pływem grawitacyjnym.
W tym procesie czarna dziura jest wypełniona fragmentami gwiazd przez pewien czas. Gdy gaz gwiezdny jest pochłaniany, uwalniana jest ogromna ilość promieniowania. Dzięki temu możliwe jest badanie cech otworu.
Unified Model
Podczas okresu przypływu niektóre otwory emitują promienie X, podczas gdy inne emitują światło widzialne i UV. Ważne jest zrozumienie tej różnorodności i ułożenie całej układanki. Nowy model starał się uwzględnić kąt obserwatora Ziemi. Naukowcy badają wszechświat, ale galaktyki są losowo zorientowane.
Nowy model łączy elementy ogólnej teorii względności, pola magnetycznego, promieniowania i gazu, dzięki czemu możliwe jest rozważenie zdarzenia pływowego z różnych punktów widzenia i zebranie wszystkich działań w jedną strukturę.
Współpraca i perspektywy
Prace były możliwe dzięki współpracy Instytutu Nielsa Bohra i University of California w Santa Cruz. Połączony i naukowcy z University of Maryland. Aby rozwiązać ten problem, zastosowano nowoczesne narzędzia obliczeniowe. Przełom przyniósł perspektywę szybko rozwijającej się dziedziny badań.
