Sloan's Digital Celestial Survey (SDSS) odwzorował skład chemiczny gwiazd, rozszerzając się tam, gdzie potrzebne są substancje chemiczne, aby życie mogło powstać.
Nowe badania pokazują, że takie elementy są bardziej skoncentrowane w wewnętrznej części galaktyki niż w zewnętrznej. To odkrycie pomaga lepiej zrozumieć historię i ewolucję galaktyki oraz ich możliwy wpływ na perspektywy formowania życia.
„Interesujące jest, że elementy galaktyki wewnętrznej są bardzo wzbogacone. Oznacza to, że mieli miliardy lat więcej czasu na rozwój życia. Problem polega na tym, że działamy tylko w jednej wersji pochodzenia życia - powiedział Sten Hasselquist, student na Uniwersytecie Stanowym w Nowym Meksyku.
„Im więcej czasu, tym bardziej interesujące” - dodał.
Wyniki przedstawione na spotkaniu amerykańskiej społeczności astronomicznej w Grapevine (Teksas) w zeszłym tygodniu oparte są na obserwacji w podczerwieni ponad 150 000 gwiazd.
Mapa pokazuje gwiazdy w wewnętrznej części galaktyki. Mają wyższe stężenia sześciu pierwiastków znalezionych w każdym żywym obiekcie - węgla, wodoru, azotu, tlenu, fosforu i siarki. Ich wspólną nazwą jest CHNOPS.
„To niesamowite, ponieważ teraz możemy dopasować obfitość wszystkich podstawowych pierwiastków występujących w ludzkim ciele z setkami tysięcy gwiazd” - powiedziała astronom Jennifer Johnson z Ohio State University. „To pozwala nam wprowadzić ograniczenia dotyczące tego, gdzie i kiedy życie w galaktyce ma niezbędne elementy do rozwoju. To rodzaj tymczasowej galaktycznej strefy mieszkalnej. ” Astronomowie uważają, że wszystkie elementy (z wyjątkiem wodoru i helu) zostały zsyntetyzowane wewnątrz gwiazd z różnymi elementami utworzonymi wewnątrz innych gwiazd w różnych skalach czasowych.
„Możemy wykorzystać te informacje, aby rozwikłać historię chemiczną ewolucji danej populacji gwiazd” - powiedział astronom John Holtzman z Nowego Meksyku.
SDSS w siedemnastym roku życia śledził 35% nieba i gromadził dane na ponad 4 milionach obiektów astronomicznych. Chociaż znany jest ze swoich pięknych obrazów, od 2008 roku SDSS stał się nie tylko optyczny, ale także w pełni spektroskopowy (zbierając dane na temat jasności światła przy różnych długościach fal).
Nowoczesne narzędzie do pomiaru chemii gwiazd wykorzystuje spektrograf APOGEE, który wychwytuje promieniowanie podczerwone. Eksperyment galaktyczny ewolucji Apache Point Observatory, eksperyment ewolucji galaktycznej, zainstalował 2,5-metrowy teleskop w Nowym Meksyku. Drugi instrument znajduje się w Obserwatorium Las Campanas.
