Cienkie czerwone żyły z aktywowanym gazem oznaczają położenie pozostałej supernowej HBH 3 na zdjęciu z teleskopu kosmicznego NASA Spitzer. Formacja biała jest częścią gwiezdnych obszarów W3, W4 i W5. Długości fal podczerwieni 3,6 mikrona są wyświetlane na niebiesko, a od 4,5 mikronów - na czerwono. Biały oznaczał kombinację obu długości fal
Cienkie czerwone żyły z aktywowanym gazem oznaczają lokalizację jednej z dużych pozostałości supernowych w Drodze Mlecznej. Zdjęcie wykonane przez kosmiczny teleskop NASA Spitzer.
Pozostałość Supernova odnosi się do zbiorowych oznak wysadzonej gwiazdy. Czerwone włókna w ramce należą do pozostałości supernowej HBH 3, która została zauważona po raz pierwszy w 1966 roku przez radioteleskopy. Ślady pozostałości emitują również światło optyczne. Gałęzie świecącego materiału są najprawdopodobniej gazem molekularnym uderzonym falą uderzeniową supernowej. Energia z wybuchu aktywowała cząsteczki i powodowała, że emitowały one światło podczerwone.
Kształt białej chmury jest częścią obszarów narodzin gwiazdy W3, W4 i W5. Regiony te rozciągają się znacznie dalej niż zasięg migawki. Czerwone sznurki i białe obszary są oddalone od nas o 6400 lat świetlnych i znajdują się na terytorium Drogi Mlecznej. HBH 3 ma zasięg 150 lat świetlnych, co czyni go jednym z największych pozostałości supernowej. Możliwe, że jest to również jeden z najstarszych. Wstępne szacunki sugerują, że wybuch nastąpił od 80 000 do miliona lat temu. W 2016 roku teleskop kosmiczny Fermi wykrył wysokoenergetyczne promienie gamma pochodzące z regionu w pobliżu HBH 3. Emisja ta może pochodzić z gazu w jednym z sąsiednich regionów gwiezdnych narodzin, aktywowanego przez emisje cząstek o dużej mocy z wybuchu supernowej.
Teleskop Spitzera 25 sierpnia będzie obchodził swoje 15 urodziny w kosmosie. Urządzenie bada Wszechświat w świetle podczerwonym, które jest mniej energetyczne niż optyczne, obserwowane przez proste oko. Na zdjęciu, otrzymanym w marcu 2010 r., Fale IR o wielkości 3,6 mikrona są wyświetlane na niebiesko, a wskaźniki od 4,5 mikrona - czerwone. Biały oznaczał kombinację obu długości fal.
