Złożony obraz mgławicy Welon utworzony w wybuchu supernowej. Wyświetlany w misjach X-ray (niebieski), ultrafioletowy (biały) i podczerwieni (niebieski i czerwony) ROSAT, GALEX i WISE
Pętla Cygnus (Mgławica Welon) jest pozostałością supernowej i wynikiem wybuchowej śmierci masywnej gwiazdy 10 000–12 000 lat temu. Szczegółowe modelowanie niesamowitej nitkowatej formy sugeruje, że eksplozja nastąpiła wewnątrz jamy międzygwiezdnej stworzonej przez gwiazdę poprzednika.
W astronomii, ze względu na duży rozmiar i odległość, wiele właściwości nazywa się przybliżonymi. Przez wiele lat wierzono, że mgławica oddalona jest od nas o 2500 lat świetlnych. Odkrycia te oparto na analizie przepływu gazu dokonanego przez Edwina Hubble'a w 1937 r. I Hermanna Minkowskiego w 1958 r. Dane z 2005 r. Zapewniały odległość 1500–2100 lat świetlnych.
Przez ostatnie 20 lat astronomowie próbowali wyjaśnić odległość, mierząc odległość do odległych obiektów i gwiazd wewnątrz mgławicy. Jednak wszystkie te wskaźniki, w tym paralaksa, pozostały niewiarygodne. W ostatnich latach, stosowany również ruch mgławicy gazu i wyznaczyć oszacowanie 2600 lat świetlnych. Na nowym badaniu pochodziły z Gaia zespołu satelitarnej, który zapewnia dokładne pomiary paralaksy. Naukowcy szukali sygnatur absorpcji gazu w dwudziestu gwiazdowych widmach. Nowy wynik to odległość z Ziemi do mgławicy Veil jest 2420 lat świetlnych od 3,4% niepewności. Udało nam się również zidentyfikować gwiazdę, której wiatr oddziałuje z pozostałością supernowej.
Nowy wynik wpływa na niektóre wnioski. Oznacza to, że stworzył mgławicę supernowej ma niższą zawartość energii niż wcześniej sądzono. Może to emituje tyle energii, jak nasze Słońce zacznie uwalniać po 6 mld. Lat.
