Phoenix, Herkules, Trójkąt, Kameleon ... Na nocnym niebie okazuje się, że można znaleźć wiele dziwnych stworzeń, a nawet narzędzi naukowych. Ale kto je tam wysłał i jak pojawiły się konstelacje?
Wróć do starożytności
Współcześni ludzie wiele zawdzięczają starożytnej Grecji , uważanej za kolebkę cywilizacji. Zaskakujące jest, że przy minimalnych możliwościach i wiedzy o wszechświecie, byli w stanie odpowiedzieć na wiele pytań.
Na niebie jest dużo gwiazd, ale jak poruszać się w tym chaosie? W rzeczywistości, jeśli przyjrzysz się bliżej, zauważysz pewien czysty porządek. Aby uprościć pracę z gwiazdami, zostały one zgrupowane w konstelacjach, a mianowicie w pewnych wzorach, które w formie przypominały dobrze znane stworzenia, bóstwa lub mitologicznych bohaterów.
Co ciekawe, gwiazdy te często nie znajdują się w pobliżu lub nawet na tym samym poziomie. Ale wydają się takie, gdy patrzą z Ziemi.
Ptolemeusz i Almagest
Star Globe Almagest, napisany przez Ptolemeusza
We współczesnym świecie istnieje 88 konstelacji. Ich głównym zadaniem jest pomoc w szybkim poruszaniu się po nocnym niebie dzięki łatwym do zapamiętania kształtom. Pierwsza lista zawierała 48 konstelacji i pojawiła się około 140 n. er Jest to dzieło „Almagest”, napisane przez matematyka, astronoma i geografa autorstwa Claudiusza Ptolemeusza. Ważne jest, aby zrozumieć, że przez następne 13 wieków praca ta stała się podstawą dla całego świata naukowego. To prawda, że było wiele poważnych nieścisłości. Na przykład opierał się na idei geocentryzmu, gdzie Ziemia jest w centrum wszystkiego. Znacznie później zostanie zastąpiony heliocentrycznym modelem Kopernika. Niemniej jednak chwalimy Ptolemeusza za to, że konstelacje zachowały się w jego dziele po dziś dzień.
Rozszerzenie katalogu
Konstelacja statku Argo, później podzielona na kilka mniejszych
Tak więc konstelacje „Almagest” stały się rodzajem punktu wyjścia. Jednak Ptolemeusz ich nie wymyślił, a jedynie zapisał wspomniane już Eudoxesa Cnidusa (astronoma ze starożytnej Grecji). Ponadto wiele konstelacji opierało się na babilońskiej wiedzy i obserwacji.
Obserwatorzy na jednej półkuli nie widzieli gwiazd drugiego, więc katalog stopniowo się rozszerzał. Na przykład w XVI wieku pojawiły się południowe konstelacje Petera Keysera i Federico de Houtmana (nawigatorzy z Holandii).
11 gwiazdozbiorów uchwyconych Johann Bayer w „Uranometrii” (1603 rok), a kolejne 13 znaleziono Nicola Louis de Lacaille. Niektóre główne konstelacje postanowiły się podzielić. Tak więc z Argo Ship the Sails pojawiły się Kiel i Korma. 52 konstelacje żyją na południowym niebie, a 36 na północnym niebie.
Ostateczna lista została określona tylko w 1922, a granice - 1935..
Kto wymyślił nazwy gwiazdozbiorów?
Asterism Card Orion Belt Wszystkie mitologiczne odniesienia należą do starożytnych Greków. Był to bardzo wygodny system zapamiętywania, ponieważ historie pomagały łatwo poruszać się po niebie. Jeśli widziałeś asteryzm Pasa Oriona, to gwiazdy jego konstelacji były łatwe do zidentyfikowania. Każdy bohater był związany legendą i wszyscy rozumieli, dlaczego Mały Niedźwiedź i Wielki Wóz znajdują się obok siebie.
Gwiazdy Oriona, schwytane w październiku 2010 r. Odnotowano również mgławice Orion Molecular Cloud, czerwony supergiant Betelgeuse (u góry po lewej), Riegel (u dołu po prawej) i Barnard Loop (czerwony półksiężyc).
Istnieje 12 konstelacji zodiaku, które służą do śledzenia ruchu centrum Słońca podczas rotacji przez cały rok wzdłuż ekliptyki. Bliżej nowoczesności pojawiło się więcej nazw naukowych. Na przykład Golden Fish i Native American otrzymali od Bayera, podczas gdy Lacaille był skłonny do instrumentów naukowych - Pump and Octant. Wybór nazwy opierał się na podobieństwie kształtu wzoru gwiazdy lub osobistych preferencji naukowca (który odkrył).
Postscript
Istnieją asteryzmy, których nie należy mylić z konstelacjami. Jest to także pewna grupa gwiazd o rozpoznawalnym kształcie i stałej nazwie. Może znajdować się w kilku konstelacjach jednocześnie. Na przykład Wielki Wóz to konstelacja, a Wielki Wóz to asteryzm.
