Naukowcy z Cassini zauważyli, że aktywny południowy region polarny Enceladusa mógł początkowo znajdować się bliżej równika.
Ostatnie badania Cassiniego pokazują, że lodowy księżyc Saturna Enceladusa w odległej przeszłości mógł zmienić orientację swojej osi obrotu (biegun północny i południowy) z powodu uderzenia asteroidą.
Cechy satelity pokazują, że przesunął się o 55 stopni od oryginalnej osi. Odkryto łańcuch basenów pokrywający pas powierzchniowy. Uważa się, że są to starożytne pozostałości poprzedniego równika i biegunów.
Obszar wokół bieguna południowego jest obszarem aktywnym geologicznie, gdzie obserwuje się długie liniowe pęknięcia. Najprawdopodobniej w odległej przeszłości asteroida uderzyła w region, gdy znajdowała się bliżej linii równikowej. Prawdopodobieństwo, że aktywność geologiczna jest spowodowana procesami wewnętrznymi, jest bardzo niskie. W 2005 r. Urządzenie zauważyło strumienie pary wodnej, sugerując, że podziemny ocean pęka w przestrzeń.
Przeglądając informacje otrzymane przez Cassiniego, naukowcy znaleźli dowody na to, że Enceladus mógłby się przewrócić, a obszar w pobliżu równika podszedł do biegunów.
Niezależnie od prawdziwej przyczyny incydentu, zespół uważa, że zniszczenie i pojawienie się „tygrysich pasków” rozdzieliło masę księżyca, co spowodowało niestabilność zakrętu. W rezultacie ustabilizowanie rotacji zajęło około miliona lat. W tym czasie północ i południe zmieniły swoje miejsca. Ten mechanizm nazywa się „prawdziwym biegunem”.
To wydarzenie wyjaśnia, dlaczego współczesne bieguny się różnią. Południe wygląda na młodsze i bardziej aktywne, a północ pokryta jest kraterami i jest bardziej starożytna. Przed „zamachem” były podobne.
